Για να βοηθήσει τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων σε όλο τον κόσμο, η WWF έχει κατηγοριοποιήσει τις χώρες σε έξι διαφορετικούς τύπους διατροφικών συστημάτων.
Το Great Food Puzzle, ένα νέο εργαλείο που δημοσίευσε η WWF, βοηθά στον εντοπισμό των πιο κατάλληλων δράσεων σε εθνική βάση. Η έκθεση υπογραμμίζει ότι τα συστήματα τροφίμων – το πολύπλοκο δίκτυο δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει την παραγωγή, την επεξεργασία, τη μεταφορά και την κατανάλωση τροφίμων.
Στην πρώτη παγκόσμια μελέτη του είδους της, η WWF ανέλυσε περισσότερες από 100 χώρες και τις ταξινόμησε σε έξι διαφορετικούς τύπους διατροφικών συστημάτων, με βάση τα περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά τους, και κατέταξε τις δράσεις με τις μεγαλύτερες επιπτώσεις σε κάθε μία από αυτές.
Η συμπερίληψη περιβαλλοντικών παραγόντων διαφοροποιεί τη μελέτη από άλλες τυπολογίες διατροφικών συστημάτων. Είναι ζωτικής σημασίας να ληφθούν υπόψη, δεδομένου του εκτεταμένου αντίκτυπου των επισιτιστικών συστημάτων στη φύση και της πλήρους εξάρτησης από έναν λειτουργικό φυσικό κόσμο.
Για παράδειγμα, η ανάγκη ανάπτυξης αλυσίδων εφοδιασμού θετικών για τη φύση αναγνωρίζεται ως προτεραιότητα σε μια ομάδα χωρών. Οι χώρες αυτές θα μπορούσαν να επιταχύνουν τον αντίκτυπο μαθαίνοντας και κλιμακώνοντας τις υπάρχουσες προσεγγίσεις, όπως στο Εκουαδόρ, όπου έχει γίνει δουλειά με τις κοινότητες των ιθαγενών για την ενίσχυση των παραδοσιακών πρακτικών παραγωγής κακάο, εφαρμόζοντας ένα σύστημα ιχνηλασιμότητας χωρίς αποψίλωση των δασών και αγορές με την Ευρώπη και εξασφαλίζοντας στους αγρότες μια δίκαιη τιμή για τους κόκκους και τα προϊόντα κακάο.
Αν και δεν υπάρχει ένα ενιαίο σύνολο πολιτικών παρεμβάσεων που θα πρέπει να εφαρμόζονται σε παγκόσμιο επίπεδο, η έρευνα αποκάλυψε μια σταθερή ανάγκη σε όλες τις χώρες για βελτιστοποίηση της χρήσης γης και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, βελτίωση της εκπαίδευσης και των γνώσεων σχετικά με την υγιεινή και βιώσιμη διατροφή και επανασχεδιασμό των οικονομικών επιδοτήσεων και κινήτρων.
Αυτές οι δράσεις έχουν δυνατότητες υψηλού αντίκτυπου σε όλους τους τύπους συστημάτων τροφίμων (που ονομάστηκαν 1-6 για να αποφευχθούν προκαταλήψεις), αλλά δεν είναι απαραίτητα οι τρεις κορυφαίες δράσεις για όλες τις χώρες. Παρόλο που υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, υπάρχουν αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ των δράσεων προτεραιότητας στους διάφορους τύπους συστημάτων τροφίμων.
Για παράδειγμα, το μεγαλύτερο δυναμικό για την υιοθέτηση μεθόδων υψηλής τεχνολογίας υπάρχει στις χώρες του Τύπου 4, συμπεριλαμβανομένων του Μεξικού, της Κίνας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Ισπανίας της Νότιας Αφρικής και της Ελλάδας.
Υπάρχει ήδη σημαντική εκβιομηχάνιση σε αυτά τα διατροφικά συστήματα, αλλά αντιμετωπίζουν επίσης τα υψηλότερα επίπεδα κινδύνου για το νερό, ιδίως ενόψει των προβλεπόμενων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Οι μέθοδοι υψηλής τεχνολογίας που μπορούν να διατηρήσουν την πρόσβαση σε καθαρό και ασφαλές νερό, όπως η χρήση ελεγχόμενων περιβαλλόντων για την παραγωγή τροφίμων ή η αφαλάτωση αλμυρού νερού για άρδευση, είναι πιθανό να έχουν μεγάλη σημασία.
Ενώ στις χώρες του τύπου 5, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, των Κάτω Χωρών, της Γερμανίας και της Ιαπωνίας, η ενίσχυση των υφιστάμενων δεσμεύσεων και η εφαρμογή έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες. Οι χώρες αυτές έχουν συχνά θεσπίσει κανονισμούς ή συμφωνίες, αλλά η εφαρμογή τους είναι συχνά ελλιπής. Αντί για την ανάπτυξη νέων λύσεων, η υλοποίηση των ήδη υπαρχουσών δεσμεύσεων θα είχε μεγάλο αντίκτυπο.
Εν τω μεταξύ, υπάρχει μεγαλύτερο δυναμικό στην προώθηση παραδοσιακών τροφίμων (όπως ξηροί καρποί, όσπρια και θρεπτικά δημητριακά) στις χώρες τύπου 2 (συμπεριλαμβανομένης της Αιθιοπίας, των Φιλιππίνων και του Βιετνάμ) και τύπου 4 – πολλές από τις οποίες απομακρύνονται από την υγιεινή και βιώσιμη διατροφική κουλτούρα και παρατηρείται αυξημένη κατανάλωση εξαιρετικά επεξεργασμένων και ζωικής προέλευσης τροφίμων.
Αφού χρησιμοποιήσει το Great Food Puzzle για να εντοπίσει τις δράσεις υψηλής προτεραιότητας και αντίκτυπου σε διάφορα μέρη, η WWF μπορεί να υποστηρίξει την εφαρμογή μέσω της σειράς πρόσθετων λύσεων και εργαλείων για αγρότες, φορείς χάραξης πολιτικής, επιχειρήσεις και καταναλωτές και της φυσικής του παρουσίας σε περισσότερες από 100 χώρες.