Γιατί απειλείται το υδάτινο περιβάλλον του πλανήτη και πως αυτό επηρεάζει την ασφάλεια των τροφίμων.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η κλιματική αλλαγή ήταν ένα από τα πιο σύνθετα παγκόσμια ζητήματα. Χαρακτηριζόμενη από παγκόσμιες μεταβολές στα καιρικά φαινόμενα, μαζί με την ταυτόχρονη αύξηση της θερμοκρασίας της Γης, η κλιματική αλλαγή θα έχει αναμφίβολα σημαντικές επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια και την ασφάλεια των τροφίμων.
Η κλιματική αλλαγή γεννά κλιματική μεταβλητότητα: Σημαντικές διακυμάνσεις στις καιρικές μεταβλητές και στη συχνότητά τους. Τόσο η κλιματική μεταβλητότητα όσο και η κλιματική αλλαγή θεωρείται ότι απειλούν την ασφάλεια της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων μέσω διαφορετικών οδών.
Ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στον ωκεανό έχει ήδη επηρεάσει τον όγκο και την κατανομή της αλιείας και των θαλάσσιων οργανισμών. Προβλήματα όπως οι οικονομικές απώλειες που προκαλούνται από ασθένειες και μολύνσεις των ψαριών αποτελούν άλλωστε το σημαντικότερο ζήτημα για την ανάπτυξη του τομέα της αλιείας.
Αρκετά είδη ψυχρού νερού μειώνονται και ορισμένα τροπικά είδη αναδιανέμονται. Η αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών και η οξίνιση μπορούν να επηρεάσουν περαιτέρω τις διαδικασίες αναπαραγωγής ορισμένων θαλάσσιων ειδών, όπως τα οστρακοειδή, τα οποία είναι ευαίσθητα στην οξίνιση.
Επίσης, στο μέλλον θα επηρεαστούν περισσότερο και οι μικροοργανισμοί, όπως τα βακτήρια και το φυτοπλαγκτόν, οι οποίοι αποτελούν το κλειδί για το θαλάσσιο τροφικό πλέγμα. Συνολικά, η συνδυασμένη υδατική καταπόνηση μπορεί να διαταράξει την τροφική αλυσίδα στο θαλάσσιο οικοσύστημα, οδηγώντας σε μειωμένο απόθεμα εμπορικών θαλάσσιων ειδών σε ορισμένα μέρη του κόσμου.
Οι επιπτώσεις της αυξημένης θερμοκρασίας και της τροπικής κυκλωνικής δραστηριότητας θα επηρεάσουν επίσης πιθανότατα τη σύλληψη, την παραγωγή και το κόστος εμπορίας των θαλάσσιων ψαριών.
Οι τρέχουσες μελέτες επικεντρώνονται στη χρήση ανοσοδιεγερτικών ουσιών κατά των ασθενειών των ψαριών λόγω του γεγονότος ότι για μερικές ασθένειες των ψαριών δεν υπάρχει ακόμη αποτελεσματική θεραπεία και ότι οι θεραπείες περιλαμβάνουν πρόσθετο στρες για τα ψάρια.
Η πρόσφατη μελέτη της EFSA επέτρεψε τη συλλογή και ανάλυση μεγάλου όγκου πληροφοριών σχετικά με τις αναδυόμενες χρήσεις του ωκεανού και των πόρων του, εξετάζοντας τις πιθανές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις επιπτώσεις που ενδέχεται να επηρεάσουν την Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες, στο πλαίσιο των παγκόσμιων αλλαγών.
Εντοπίστηκε και ιεραρχήθηκε ένας κατάλογος χρήσεων των ωκεανών και τρεις από αυτές επιλέχθηκαν για τη µελέτη πρόβλεψης:
- Εξόρυξη σε παράκτιες περιοχές και ανοικτή θάλασσα
- Θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια
- Θαλάσσιες µεταφορές και εµπόριο
Η επιλογή βασίστηκε σε πολυκριτηριακή ανάλυση αποφάσεων µε βάση τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν από τη βιβλιογραφία και σε εργαστήριο µε µια βασική οµάδα εξωτερικών εµπειρογνωµόνων, οι οποίοι παρείχαν τη γνώµη τους.
Τα αποτελέσµατα αυτά έδειξαν ότι µπορεί να προκύψουν αλληλεπιδράσεις και τα αποτελέσµατά τους, οι οποίες µε τη σειρά τους µπορούν να επιδεινώσουν τις επιµέρους επιπτώσεις κάθε δραστηριότητας. Η εμφάνιση των χρήσεων των ωκεανών διαμορφώνεται και καθοδηγείται από έναν μεταβαλλόμενο κόσμο όπου πολλοί παράγοντες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και εκμετάλλευση των δραστηριοτήτων αυτών.
Η δομημένη διαδικασία της μελέτη επέτρεψε τον προσδιορισμό των επιπτώσεων και των δυνητικών αναδυόμενων ζητημάτων που προκύπτουν από ένα σύνολο πιθανών μελλοντικών σεναρίων για το 2050, τα οποία προτάθηκαν για τις τρεις χρήσεις των ωκεανών που έχουν τεθεί σε προτεραιότητα.
Τα περισσότερα από τα αναδυόµενα ζητήµατα που προσδιορίστηκαν στη µελέτη οριοθέτησης επιβεβαιώθηκαν κατά τη διαδικασία πρόβλεψης. Ωστόσο, η επιβεβαίωση των πιθανών αναδυόμενων ζητημάτων από μια διαφορετική ομάδα εμπειρογνωμόνων θα ενισχύσει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία της διαδικασίας προετοιμασίας της EFSA με βάση ισχυρά στοιχεία και εμπειρογνωμοσύνη με διαφορετικές προοπτικές και υπόβαθρα.
Τέλος, η διεπιστημονική προσέγγιση των συστάσεων που δόθηκαν από τους εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν θα μπορούσε να βοηθήσει την EFSA να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές προκλήσεις της εκμετάλλευσης των ωκεανών και των συναφών ζητημάτων ασφάλειας τροφίμων και ζωοτροφών.
Συμπερασματικά, η καινοτόμος διαδικασία που ακολουθήθηκε σε αυτό το έργο (διαδικασία προσδιορισμού και πρόβλεψης) επέτρεψε τη διερεύνηση των αβεβαιοτήτων, την πρόβλεψη των μελλοντικών προκλήσεων και την ενσωμάτωση πολλών προοπτικών σε ένα μακροπρόθεσμο όραμα. Ωστόσο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα και έχει υποκειµενικότητα σε ορισµένα από τα ενδιάµεσα στάδια.
