Η υιοθέτηση του διαμετρήματος 6,8 χλστ. από τον Στρατό των ΗΠΑ – και στο προσεχές μέλλον πιθανότατα από τα περισσότερα μέλη του ΝΑΤΟ – δεν προσφέρει μόνο αυξημένες βαλλιστικές ικανότητες και φονικότητα στον τυφεκιοφόρο, αλλά προκαλεί και ριζοσπαστικές αλλαγές στην οργάνωση της Ομάδας Πεζικού με εντυπωσιακές αλλαγές στις μαχητικές ικανότητές της.
Γράφει ο Δημήτρης Π. Πατσουλές
Στην τελική φάση βρίσκεται η διαδικασία επιλογής του νέου τυφεκίου και αυτόματου όπλου Ομάδας διαμετρήματος 6,8 χλστ. του Στρατού των ΗΠΑ. Ως γνωστόν, το πρόγραμμα με τίτλο Next Generation Squad Weapon (NGSW) έχει σκοπό να αντικαταστήσει τις αραβίδες Μ4Α1, τα τυφέκια Μ16Α2/Α4 και τα ελαφρά πολυβόλα Μ249, διαμετρήματος όλα 5,56×45 χλστ., με ένα κοινό όπλο. Χάρις στο ισχυρότερο και μεγαλύτερου διαμετρήματος φυσίγγιο 6,8 χλστ. και σε συνδυασμό με ένα προηγμένο ηλεκτροπτικό σκοπευτικό τύπου ΣΕΠ (Σύστημα Ελέγχου Πυρός), το NGSW θα παρέχει πυρά ακριβείας μέχρι τα 600 μ. εναντίον ανθρώπινων στόχων, κατασταλτικά πυρά μέχρι τα 800 μ. και θα διαπερνά κάθε είδους θωράκιση στα 400 μ.
Με το NGSW, ο Αμερικανικός Στρατός αποσκοπεί στην απόκτηση σημαντικών πλεονεκτημάτων στην μάχη Πεζικού έναντι συμβατικών προηγμένων στρατών, που φέρουν σωματικό θώρακα, τον οποίο δεν μπορεί να διαπεράσει το διαμέτρημα 5,56 ακόμη και στις διατρητικές του εκδόσεις. Επιπλέον, το πρόγραμμα λύνει αφενός το χρονίζον πρόβλημα της ασθενικής ανασχετικής ισχύος του 5,56, που αδυνατεί να καταστήσει έναν αντίπαλο άμεσα ανίκανο για μάχη (κάτι κρίσιμο σε Μάχη Εγγύς Απόστασης – CQB), και αφετέρου το πρόβλημα του μικρού δραστικού βεληνεκούς (μόλις 250 μέτρων για τα Μ4Α1), ένα κρίσιμο μειονέκτημα σε εμπλοκές μεσαίων/ μεγάλων αποστάσεων.
Οι υπο-εκδόσεις στις οποίες διακρίνεται το πρόγραμμα NGSW είναι οι: NGSW-R (Rifle) και NGSW-AR (Automatic Rifle), ήτοι οι εκδόσεις τυφεκίου μάχης και αυτόματου τυφεκίου ή – θα μπορούσε να πει κανείς – οπλοπολυβόλου. Οι διαφορές των δύο εκδόσεων είναι ελάχιστες, και ως εκ τούτου καταργείται η πολυτυπία στα ελαφρά όπλα Πεζικού. Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα για νέες οργανωτικές δομές στην Ομάδα Μάχης οι οποίες θα αλλάξουν σημαντικά την μορφή της Εγγύς Μάχης (Close Combat) Πεζικού.
Αντί δύο ελαφρών πολυβόλων, η Ομάδα θα διαθέτει δύο
NGSW-AR (ένα σε κάθε Ημιομάδα), τα οποία θα έχουν τον ρόλο του όπλου υποστήριξης. Οι διαφορές του NGSW-AR από το NGSW-R είναι μηδαμινές: λίγο μακρύτερη κάννη, δίποδας και ικανότητα τροφοδοσίας με φυσιγγιοταινία για τα δύο (Textron και Sauer) εκ των τριών όπλων που έφτασαν στην τελική φάση επιλογής, ενώ το όπλο της General Dynamics χρησιμοποιεί κανονικό γεμιστήρα τυφεκίου. Οι αλλαγές σε βάρος και μήκος είναι σχεδόν αμελητέες, ενώ η τροφοδοσία με φυσιγγιοταινία στα όπλα των Textron και Sauer εξυπηρετεί περισσότερο την ανάγκη της μη συχνής αλλαγής γεμιστήρα, παρά την εκτέλεση παρατεταμένων πυρών σε ριπές.
Το NGSW-ΑR δεν είναι φτιαγμένο για πολυβόλο, και ως εκ τούτου δεν έχει τις αντοχές ενός μεσαίου πολυβόλου, ιδιαίτερα με ένα τόσο ισχυρό φυσίγγιο όπως είναι το 6.8 General Purpose (GP). Ο πλέον πιθανός τρόπος χρήσης του NGSW-AR θα είναι με σύντομες ριπές, εφόσον χρειάζεται… Κατά τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιείται και το οπλοπολυβόλο Μ27 IAR του USMC, το οποίο υιοθετήθηκε και ως κύριο τυφέκιο των τυφεκιοφόρων Πεζοναυτών. Το M27 IAR – αν και φέρει μεγαλύτερης χωρητικότητας γεμιστήρα 60 φυσιγγίων – δεν εκτελεί παρατεταμένο αυτόματο πυρ, αλλά σύντομες ριπές, εφόσον το κρίνει απαραίτητο ο Ομαδάρχης ή ο Βοηθός Ομαδάρχη στην Ημιομάδα του.
Όχι ακροβολιστής Ομάδας
To ασθενικό διαμέτρημα 5,56 του ΝΑΤΟ οδήγησε τους περισσότερους στρατούς που πολέμησαν στο Αφγανιστάν στην υιοθέτηση όπλων ακροβολιστή 7,62×51. Σκοπός ήταν η εμπλοκή στόχων μέχρι τα 600-800 μ., ώστε η Ομάδα να αντιμετωπίζει τα πυρά πολυβόλων PKM και τυφεκίων ελεύθερου σκοπευτή SVD (και τα δύο διαμετρήματος 7,62x54R) των ανταρτών με δραστικό βεληνεκές 800-1.000 μ.
Ο ακροβολιστής ή Designated Marksman (DM) στην αμερικανική ορολογία, μπορεί να είναι οργανικό μέλος της Ομάδας ή να προστίθεται επιπλέον στην Ομάδα, μετακινούμενος από Ημιομάδα σε Ημιομάδα (Fire Team), δρώντας είτε ανεξάρτητα εντός του τομέα ευθύνης της Ομάδας, είτε υπό την καθοδήγηση του Ομαδάρχη. Στην πρώτη περίπτωση που ο DM είναι μέλος της Ομάδας, ένας τυφεκιοφόρος αφαιρείται από το στοιχείο ελιγμού, καθώς ο DM πρέπει να μένει πίσω για να υποστηρίζει τους υπόλοιπους τυφεκιοφόρους. Επιπλέον, ο DM χρειάζεται ειδικό όπλο σημαντικού κόστους και ειδική εκπαίδευση, επίσης σημαντικού κόστους.
Το NGSW καταργεί την ανάγκη του DM καθώς το μεγάλο δραστικό βεληνεκές της βολίδας 6,8 GP σε συνδυασμό με το Σύστημα Ελέγχου Πυρός (ΣΕΠ) καθιστούν κάθε τυφεκιοφόρο σκοπευτή επιπέδου DM. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ΣΕΠ, το οποίο εκτελεί αποστασιομέτρηση και υπολογισμό βαλλιστικών δεδομένων, και εμφανίζει στην διόπτρα ένα οπτικό σημείο (π.χ. κόκκινη κουκκίδα), το οποίο ο σκοπευτής απλώς “ακουμπά” επάνω στον στόχο που βλέπει υπό μεγέθυνση. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι πολύ μεγάλα, και ως εκ τούτου δεν χρειάζεται πλέον κάποιος ειδικός σκοπευτής με ειδικό όπλο, για να εκτελεί πυρά στα 600-800 μ. ώστε να καλύπτει το κενό του 5,56×45. Συμπερασματικά: σε μία οκταμελή Ομάδα με τυφέκιο NGSW υπάρχουν οκτώ “άτυποι” αλλά ουσιαστικοί ακροβολιστές!
Ομοιοτυπία, οικονομία
Η υιοθέτηση του NGSW θα μειώσει τους τύπους όπλων στην Ομάδα από τρεις (τυφέκιο, ελαφρύ πολυβόλο, τυφέκιο ακροβολιστή) σε ένα. Αυτό σημαίνει μεγάλη ευκολία στην Διοικητική Μέριμνα της Μονάδας, καθώς οι οπλουργοί θα εκπαιδεύονται σε ένα όπλο και τα ανταλλακτικά και τα πυρομαχικά θα αφορούν ένα όπλο. Η εκπαίδευση επίσης απλοποιείται, καθώς “χάνονται” δύο ειδικότητες (πολυβολητής και ακροβολιστής).
Αυξημένη επιθετική ισχύς
Η κατάργηση δύο υποστηρικτικών ειδικοτήτων (πολυβολητής, ακροβολιστής) αυξάνει τον αριθμό των ανδρών της Ομάδας που μπορούν να εμπλακούν σε Εγγύς Μάχη. Αυτό έχει σημασία ιδιαίτερα στον αστικό αγώνα, καθώς ο πολυβολητής και ο ακροβολιστής είναι σχεδόν “άχρηστοι” στην εκκαθάριση οικίας και στις εμπλοκές εντός κτιρίων. Συνήθως μένουν έξω καλύπτοντας τομείς. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι πολυβολητές και ακροβολιστές δεν βρέθηκαν να μάχονται μέσα σε κτίρια, με όλα τα προβλήματα που δημιουργούσαν τα όπλα τους μέσα στους κλειστούς χώρους.
Ευελιξία – Ευκινησία
Η κατάργηση των πολυβολητών θα ελαφρύνει σημαντικά την Ομάδα προσδίδοντάς της μεγαλύτερη ταχύτητα, ευκινησία και ευελιξία σε κάθε είδος εδάφους όπως ορεινό έδαφος, πυκνά δάση και αστικά περιβάλλοντα. Τα ελαφρά πολυβόλα Μ249 (Minimi) αν και σημαντικά ελαφρύτερα από τα μεσαία Μ240 (MAG), δεν παύουν να ζυγίζουν 10 κ. (με γεμιστήρα 200 φυσιγγίων) – σε σύγκριση με τα Μ4Α1 των 3,5 κ. με γεμιστήρα 30 φυσιγγίων. Επιπλέον, ο σημαντικός αριθμός φυσιγγίων που πρέπει να τροφοδοτούνται τα πολυβόλα επιβαρύνει όλη την Ομάδα, καθώς οι φυσιγγιοταινίες μοιράζονται και σε τυφεκιοφόρους, ιδιαίτερα σε πεζές περιπολίες.
Μεσαία πολυβόλα
Οι Ομάδες στην μάχη ή σε περιπολίες συχνά λαμβάνουν υπό διοίκηση μεσαία πολυβόλα 7,62×51. Τα όπλα αποδίδονται στον Διμοιρίτη και αυτός είτε τα χρησιμοποιεί ανεξάρτητα υπό την καθοδήγησή του, είτε τα αποδίδει με την σειρά του σε Ομάδες που κρίνει ότι πρέπει να διαθέτουν οργανική υποστήριξη σε μία συγκεκριμένη αποστολή. Τα μεσαία πολυβόλα με απλό δίποδα έχουν δραστικό βεληνεκές 800 μ. (αυξάνεται στα 1.000+ μ. επάνω σε τρίποδα που προσφέρει σταθερότητα και απορρόφηση ανάκρουσης). Τα όπλα αυτά δεν φαίνεται να χρειάζονται πλέον, καθώς το NGSW καλύπτει την απόσταση των 800 μ. και μάλιστα με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και οικονομία πυρών χάρις στο ΣΕΠ.
Η πιθανή αφαίρεση των μεσαίων πολυβόλων από τον Λόχο θα απλοποιήσει την σύνθεση, θα μειώσει προσωπικό (που μπορεί να αναλάβει άλλες ευθύνες και ειδικότητες), θα μειώσει τον όγκο πυρομαχικών σε επίπεδο Λόχου και κατ’ επέκταση σε επίπεδο Τάγματος.
Το Τάγμα Πεζικού θα ελαφρύνει περισσότερο από την υιοθέτηση του πολυβόλου LMMG .338 ΝΜ της General Dynamics. To νέο όπλο θα αποτελέσει την ενδιάμεση λύση ανάμεσα στα βαριά “πενηντάρια” Μ2 0,50” και τα μεσαία Μ240 7,62×51, παρέχοντας σχεδόν το 80% του βεληνεκούς και της ισχύς των πρώτων και σε ικανοποιητικό βαθμό την φορητότητα των δεύτερων. Αυτά τα όπλα μπορεί να υπάρχουν σε επίπεδο Τάγματος και να χρησιμοποιούνται είτε ανεξάρτητα είτε να αποδίδονται στους Λόχους για υποστήριξη των Διμοιριών.
Ελληνική (φθηνή) λύση
Ο ΕΣ αναζητά “εθνικό τυφέκιο” θέλοντας να μπει σε μία διαδικασία εγχώριας κατασκευής ενός νέου τύπου τυφεκίου, που όμως δεν θα προσφέρει τίποτα περισσότερο από το εν υπηρεσία G3Α3/Α4. Δηλαδή πρόκειται για μία άσκοπη σπατάλη κονδυλίων, τα οποία θα κάλυπταν άλλες ανάγκες και θα εκσυγχρόνιζαν ουσιαστικά το Πεζικό. Το πρόγραμμα “εθνικού τυφεκίου” δεν αποσκοπεί σε μία νέα γενεά τυφεκίου αλλά απλώς στην αντικατάσταση του G3 με όπλα παρόμοιων δυνατοτήτων. Κανονικά, θα έπρεπε να αποσκοπεί στην αύξηση της φονικότητας του τυφεκιοφόρου, ώστε να υπάρξει μία συνολική και ουσιαστική αναβάθμιση του Πεζικού, στον τομέα της Εγγύς Μάχης.
Λογικά θα έπρεπε να ακολουθήσουμε την τάση που δημιουργείται – και όπως φαίνεται θα κυριαρχήσει (η Αυστραλία ήδη αναπτύσσει τυφέκιο 6,8 παρόμοιο του NGSW) – για τυφέκια μεγάλου διαμετρήματος και δραστικού βεληνεκούς, και με ικανότητα διάτρησης σωματικού θώρακα. Το να αποκτήσουμε ένα όπλο σαν το NGSW θα ήταν μία καλή ιδέα για το προσεχές μέλλον, αλλά όχι τώρα. Το NGSW είναι πανάκριβο και σε εξέλιξη. Σίγουρα θα ακολουθήσουν παρόμοια όπλα σε πιο προσιτές τιμές, τα οποία θα μπορούσαν να εξοπλίσουν το Πεζικό πρώτης γραμμής.
Για την ώρα, όμως, μπορούμε να ακολουθήσουμε μία φθηνή και γρήγορη λύση: το εν υπηρεσία G3 με διόπτρα ACOG 4×32 και διατρητικό φυσίγγιο Μ80Α1. Η όλη αναβάθμιση θα στοίχιζε ελάχιστα ευρώ για την συγκόλληση μιας ράγας Picatinny στον κορμό του όπλου και 1.500 περίπου δολάρια για την αγορά του ACOG σε λιανική τιμή (σίγουρα χαμηλότερη σε μαζική παραγγελία). Οι τυφεκιοφόροι θα μπορούσαν να εκπαιδεύονται με απλά φυσίγγια Μ80, τα οποία θα σταδιακά θα αντικαθίσταντο από Μ80Α1 που θα κατασκεύαζαν τα ΕΑΣ. Περαιτέρω εργονομικές βελτιώσεις (αυξομειούμενο κοντάκιο και χειροφυλακτήρας με Picatinny) θα μπορούσαν να γίνονται κατά περίπτωση και σύμφωνα με τις ανάγκες ειδικοτήτων και μονάδων.
Με τον συνδυασμό G3/ACOG/M80A1 ο Έλληνας τυφεκιοφόρος θα μπορούσε να εκτοξεύει πυρά ακριβείας μέχρι τα 400 μ. (με την απαραίτητη φυσικά εκπαίδευση – χωρίς την οποία και το πιο προηγμένο όπλο δεν έχει σημασία…) και να διαπερνά κάθε επιπέδου σωματική θωράκιση μέχρι τα 150-200 μ. Θα είναι το “NGSW του φτωχού”, αλλά σίγουρα μία πολύ ουσιαστική αναβάθμιση του τυφεκιοφόρου σε σύγκριση με αυτή της απόκτησης απλώς ενός νέου όπλου, το οποίο για να έλθει στο επίπεδο του G3/ACOG/M80A1 θα έπρεπε στο κόστος του να προσθέσει και αυτό του ACOG.
Απέναντι στην τουρκική αλλά και κάθε άλλη απειλή στην “γειτονιά” μας, το ελληνικό Πεζικό με τον συνδυασμό G3/ACOG/M80A1 θα ήταν το πιο θανατηφόρο, και μάλιστα με χαμηλό κόστος. Τα εκατομμύρια που απαιτούνται για το “εθνικό τυφέκιο” θα μπορούσαν να διατεθούν για να αποκτήσει κάθε τυφεκιοφόρος Διόπτρα Νυκτερινής Όρασης (ΔΝΟ) και σύγχρονα φορητά αντιαρματικά όπλα, όπως το Javelin.
Σύνθεση Ομάδας Μάχης
Η υιοθέτηση του συνδυασμού G3/ACOG θα είχε επίδραση στην αλλαγή σύνθεσης της Ομάδας Μάχης Πεζικού του ΕΣ; Όχι όση επιβάλλει το NGSW. Σίγουρα δεν θα χρειάζεται πλέον ο ακροβολιστής Ομάδας, εφόσον όλοι οι τυφεκιοφόροι θα μπορούν να εξαπολύουν πυρά ακριβείας μέχρι τα 400 μ. Ωστόσο, το πολυβόλο Ομάδας θα εξακολουθήσει να είναι αναγκαίο, και θα πρέπει να προσφέρει κάτι περισσότερο από το G3/ACOG. Αυτό σημαίνει ένα ελαφρύ πολυβόλο 7,62×51, δηλαδή Minimi Mk3 7,62×51 με διόπτρα ACOG 3.5X35, η οποία προσφέρει λίγο μικρότερη μεγέθυνση αλλά μεγαλύτερο εύρος οπτικού πεδίου και προορίζεται για πολυβόλα M240. Τα Minimi Mk2 5,56×45 – που ο ΕΣ αγοράζει κατά χιλιάδες τα τελευταία έτη – είναι ακατάλληλα καθώς το πολυβόλο που υποστηρίζει την Ομάδα έχει μικρότερο δραστικό βεληνεκές από τα τυφέκια των στρατιωτών που υποστηρίζει! Μια παγκόσμια πρωτοτυπία…
Να σημειώσουμε ότι το G3 ακόμα δεν έχει αποκτήσει ενσωματωμένο βομβιδοβόλο, κάτι που θεωρείται μειονέκτημα, ίσως λανθασμένα… Με την απλή αλλαγή χειροφυλακτήρα με άλλον με ράγες Picatinny το “πρόβλημα” λύνεται, καθώς ένα σύγχρονο βομβιδοβόλο (όπως το Μ320) ή ένα παλιό (όπως το Μ203) μπορεί να προστεθεί κάτω από το τυφέκιο. Μήπως, όμως, η μεταφορά ενός ανεξάρτητου βομβιδοβόλου είναι καλύτερη λύση; Η μέχρι τώρα εμπειρία από τους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ δείχνει ότι το τυφέκιο με βομβιδοβόλο κάτω από τον χειροφυλακτήρα είναι αφενός βαρύ και αφετέρου δύσχρηστο σε Μάχη Εγγύς Απόστασης, καθώς δεν επιτρέπει την σωστή λαβή κρατήματος ούτε την τοποθέτηση χειρολαβής.
Οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ άρχισαν πρώτες να μεταφέρουν ξεχωριστά το βομβιδοβόλο σε θήκες μηρού ή σε ζώνες μάχης, ώστε κάθε στρατιώτης να διαθέτει ένα ελαφρύτερο και ευκολότερο στον χειρισμό όπλο κατά την μάχη CQB. Αν απαιτείτο η χρήση βομβιδοβόλου, αυτό έβγαινε από την θήκη και χρησιμοποιείτο. Να σημειώσουμε ότι αυτό έγινε δυνατό χάρις σε νέα βομβιδοβόλα, όπως το M320 GLM (έκδοση του H&K AG36), που προστίθενται σε τυφέκια αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ανεξάρτητα. Πριν την εμφάνιση του Μ320, ειδικές μονάδες, όπως η SEAL Team Six, έκοβαν το κοντάκιο και την κάννη του κλασικού βομβιδοβόλου M79 δημιουργώντας ένα πιστόλι-βομβιδοβόλο, το οποίο ονόμαζαν χιουμοριστικά “pirate gun”, καθώς έμοιαζε με τις πιστόλες των παλαιών πειρατών.
Επομένως, τα G3 δεν είναι απαραίτητο να αποκτήσουν βομβιδοβόλο κάτω από τον χειροφυλακτήρα τους, και να καταστήσουν τον βομβιδοβολιστή έναν λιγότερο ικανό τυφεκιοφόρο. Αντ’ αυτού μπορεί να υιοθετηθεί ένα ανεξάρτητο προσθαφαιρούμενο βομβιδοβόλο όπως το Η&Κ ΑG-C/ELGM ή το αμερικανικό Μ320. To βομβιδοβόλο θα φέρεται από τον Ομαδάρχη και Βοηθό Ομαδάρχη, οι οποίοι διοικώντας το τμήμα τους θα κρίνουν πότε και που χρειάζεται η εκτόξευση βομβίδων. Ποια θα μπορούσε να είναι η σύνθεση της Ομάδας Πεζικού του ΕΣ με βάση τον συνδυασμό G3/ACOG; Θα μιλήσουμε για μία “κανονική” και μία “υπάρχουσα” Ομάδα. “Κανονική” είναι μία Ομάδα εννέα ανδρών, εφόσον ο ΕΣ είχε το ανθρώπινο δυναμικό που χρειαζόταν. “Υπάρχουσα” είναι η εξαμελής Ομάδα που εμφανίζεται στις ασκήσεις, όπως επιβάλλει η στρατολογική κατάσταση. Η τελευταία φαίνεται να διαθέτει δύο ελαφρά πολυβόλα Minimi 5,56, έναν ακροβολιστή (G3A3+διόπτρα Steiner 4Χ24), έναν βομβιδοβολιστή (G3A3/ ξεχωριστό Μ79) και δύο τυφεκιοφόρους περιλαμβανομένου του Ομαδάρχη (G3A4).
Η “λογική” πίσω από την ανωτέρω σύνθεση είναι ότι ο ΕΣ θα δώσει αμυντικό/στατικό αγώνα. Μία υπόθεση που παραγνωρίζει ότι ακόμα και στην άμυνα, χρειάζεται ο ελιγμός και η αντεπίθεση, κάτι σχεδόν αδύνατο με ελεύθερους για Εγγύς Μάχη μόλις δύο τυφεκιοφόρους, ίσως τρεις αν προστεθεί και ο Ομαδάρχης! Αν λοιπόν χρειαστεί να εκτελεστεί επίθεση, η Ομάδα είναι ουσιαστικά ανίκανη να εκτελέσει την αποστολή. Μία λύση ανάγκης θα ήταν να προστεθούν σε ρόλο τυφεκιοφόρου-εφόδου ο βομβιδοβολιστής (που είναι βαρύτερα φορτωμένος) και ο ακροβολιστής (που δεν μπορεί να σκοπεύσει σε κοντινές αποστάσεις λόγω διόπτρας). Στην περίπτωση αυτή δημιουργούνται δύο προβλήματα: πρώτον, αφαιρείται το 50% της υποστήριξης της Ομάδας (βομβιδοβόλο και τυφέκιο με διόπτρα), δεύτερον η Ημιομάδα που εκτελεί την έφοδο θα διαθέτει δύο άνδρες με μειωμένες ικανότητες Εγγύς Μάχης.
Στην ανωτέρω εξωφρενική “εξίσωση” της εξαμελούς Ομάδας, η λογική λύση είναι η αύξηση θητείας για να αυξηθούν τα μέλη της Ομάδας. Επειδή, όμως, αυτό στα σημερινά ελληνικά δεδομένα αποδεικνύεται πιο δύσκολο από διαστημική αποστολή στον Άρη, η υιοθέτηση του συνδυασμού G3/ACOG θα μετρίαζε σημαντικά το πρόβλημα.
Με τον συνδυασμό G3/ACOG η εξαμελής Ομάδα θα μπορούσε να αποτελείται από:
- Ομαδάρχης: G3A4+ACOG/ M320 (ξεχωριστό)
- Πολυβολητής: Minimi Mk3 7,62×51+ ACOG
- Βοηθός Ομαδάρχη: G3A3+ACOG
- Τυφεκιοφόρος: G3A3+ACOG
- Τυφεκιοφόρος: G3A3+ACOG
- Τυφεκιοφόρος: G3A3+ACOG
Αυτή η σύνθεση απαλείφει την ανάγκη ακροβολιστή προσθέτοντας ωστόσο πέντε “ακροβολιστές” χάρις στο ACOG, το οποίο δίνει και μία δυνατότητα Εγγύς Μάχης χάρις στο σκοπευτικό είδωλο BAC (Bindon Aiming Concept) με σχήμα “Λ” (βέλος) ή “Ο” (κύκλος). Αν αυτό δεν είναι βολικό, τα σιδερένια σκοπευτικά επί της διόπτρας μπορούν να εξυπηρετήσουν σε ικανοποιητικό βαθμό την ταχεία πρόσκτηση στόχου.
Τα πυρά ακριβείας των G3/ACOG υποκαθιστούν την ανάγκη για δεύτερο πολυβόλο στην Ομάδα, καθώς με οικονομία πυρομαχικών και μικρότερο βάρος παρέχουν τα ίδια ή και καλύτερα αποτελέσματα εξόντωσης εχθρού με ακρίβεια μέχρι τα 400 μ. και καθήλωσης μέχρι τα 600 μ. (μεγαλύτερες αποστάσεις από αυτές του Minimi 5,56).
Σε αμυντικό αγώνα η Ομάδα αυτή έχει συνολικά μεγαλύτερη απόδοση, καθώς εμπλέκει στόχους σε μεγαλύτερες αποστάσεις, ώστε ο εχθρός να μην μπορεί να πλησιάσει και να ελιχθεί γρήγορα και να πλαγιοκοπήσει ή και περικυκλώσει την αμυντική θέση. Στην επίθεση, ο Ομαδάρχης με το βομβιδοβόλο και ο Πολυβολητής μπορεί να αποτελέσουν μία βάση πυρός που θα υποστηρίζει μία τετραμελή Ημιομάδα με πλήρη ικανότητα ελιγμού και Εγγύς Μάχης. Έχουμε λοιπόν μία Ομάδα πιο ελαφριά, πιο ευέλικτη και ταυτόχρονα πιο θανατηφόρα σε κάθε είδους αγώνα Πεζικού.
Αν κάποτε η Ελλάδα αποφασίσει να έχει ο Στρατός της κανονική επάνδρωση, η οκταμελής Ομάδα θα μπορούσε να έχει την κάτωθι μορφή:
- Ομαδάρχης: G3A4+ACOG/ M320 (ξεχωριστό)
- Πολυβολητής: Minimi Mk3+ACOG
- Τυφεκιοφόρος: G3A3+ACOG
- Τυφεκιοφόρος:G3A3+ACOG
- Βοηθός Ομαδάρχη: G3A4+ACOG/ M320 (ξεχωριστό)
- Πολυβολητής:Minimi Mk3+ACOG
- Τυφεκιοφόρος:G3A3+ACOG
- Τυφεκιοφόρος: G3A3+ACOG
Επίλογος
Το NGSW 6.8 θα επιφέρει δραματικές αλλαγές τόσο στην μάχη Πεζικού όσο και στην σύνθεση των Μονάδων Πεζικού. Ο τυφεκιοφόρος γίνεται ξανά ένας κρίσιμος παράγοντας στο συμβατικό πεδίο της μάχης. Το μικρό μέγεθος των πανάκριβων σύγχρονων στρατών, η καταστρεπτικότητα των έξυπνων όπλων αλλά και οι υβριδικές μορφές πολέμου μεταφέρουν στον τυφεκιοφόρο ένα μεγάλο μέρος του βάρους της συμβατικής μάχης. Το παράδειγμα του Αμερικανικού Στρατού αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλοι στρατοί του ΝΑΤΟ, με πρώτους όσους σχετίζονται παραδοσιακά με τις ΗΠΑ, ήτοι τους στρατούς της Βρετανίας, Αυστραλίας, Καναδά, Νέας Ζηλανδίας. Ο ΕΣ θα πρέπει να “παρακολουθήσει” κάποια στιγμή το αμερικανικό παράδειγμα, καθώς το νέο όπλο μεγεθύνει την ισχύ του Πεζικού, κάτι χρήσιμο για έναν μικρού μεγέθους στρατό όπως ο Ελληνικός. Μέχρι τότε μία “λύση του φτωχού” μπορεί να είναι ο συνδυασμός τυφεκίου G3, διόπτρας ACOG και φυσιγγίου Μ80A1. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το ελληνικό Πεζικό θα υπερέχει του αντίστοιχου τουρκικού και κάθε άλλης γειτονικής χώρας και θα συμβάλλει στην συνολική αύξηση της εθνικής άμυνας από τακτικό μέχρι και στρατηγικό επίπεδο.
