SPECIAL AIR SERVICE REGIMENT: ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΟΤΖΗ
Οι άγνωστες μυστικές επιχειρήσεις της Αυστραλιανής Special Air Service (SAS) στην Καμπότζη, κατά την διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, με αντικειμενικό σκοπό τον εντοπισμό και την καταστροφή ρωσικών και κινεζικών πλοίων που μετέφεραν λαθραία όπλα και πυρομαχικά στους Βιετκόνγκ μέσα από τα ποτάμια της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Φορώντας μαγιό, μάσκες και αναπνευστήρες, οι δύο κολυμβητές μάχης της SAS πλησίασαν αθόρυβα το ρωσικό πλοίο που ήταν αραγμένο σε έναν από τους τσιμεντένιους προβλήτες στις ακτές της Λίμνης Τόνλε Σαπ, στην κεντρική Καμπότζη. Το πυκνό σκοτάδι και τα μαύρα, θολά νερά της λίμνης τους βοήθησαν να φτάσουν στον στόχο τους χωρίς να τους δει κανένας. Έφτασαν στο πλοίο και κρύφτηκαν πίσω από το μεγάλο πηδάλιο που εξείχε από το νερό. Εκεί έκαναν μια παύση, για να παρατηρήσουν την δραστηριότητα στην αποβάθρα που φωτιζόταν από μικρές λάμπες θυέλλης.
Όταν ικανοποιήθηκαν ότι δεν υπήρχε κάποια απειλή, ο καθένας τους τράβηξε έναν μοχλό, για να αποκαλυφθεί η μαγνητική επιφάνεια της νάρκης limpet που μετέφεραν σε στεγανά σακίδια πλάτης. Μετά ξεφούσκωσαν λίγο τα σακίδια, μέχρι να αποκτήσουν ουδέτερη πλευστότητα, και αφού πήραν μια βαθιά ανάσα βούτηξαν έχοντας ως οδηγό τους το πηδάλιο. Όταν έφτασαν στο τέλος του πηδαλίου, κολύμπησαν κατά μήκος της καρίνας του πλοίου μέχρι που συνάντησαν την μοναδική προπέλα του πλοίου. Εκείνη έστεκε ελάχιστα κάτω από την επιφάνεια του νερού, που σήμαινε ότι το πλοίο είχε ξεφορτώσει το φορτίο του.
Με τον βόμβο της γεννήτριας στο εσωτερικό του πλοίου να καλύπτει κάθε θόρυβο, οι δύο κολυμβητές τοποθέτησαν τις νάρκες τους χωρίς να τους αντιληφθεί κανείς. Αφού τις έβγαλαν από τα σακίδια, τις κόλλησαν με την μαγνητική επιφάνεια στην καρίνα, λίγο εμπρός από την προπέλα. Ρύθμισαν τον χρονοδιακόπτη-πυροκροτητή και κολύμπησαν πίσω, προς το πηδάλιο. Εκεί τους περίμενε το μικρό, χαμηλό ταχύπλοο, που είχαν δανειστεί από τους Αμερικανούς SEAL. Σκαρφάλωσαν στην κουπαστή και έπεσαν με την κοιλιά στο πάτωμα του σκάφους. Χάρις στο ειδικό μονωτικό κουβούκλιο που σκέπαζε τον εξωλέμβιο κινητήρα, το μικρό σκάφος απομακρύνθηκε πολύ σιγά από το ρωσικό πλοίο χωρίς να το ακούσει κάποιος που πιθανώς ήταν ξύπνιος στο πλοίο ή την αποβάθρα. Την τύχη του πλοίου οι σαμποτέρ θα μάθαιναν μετά από επτά ημέρες.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΓΕΡΑΚΙ»: ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ ΑΛΜΑ ΣΤΙΣ ΑΡΔΕΝΝΕΣ
Στην τελευταία αντεπίθεση του Χίτλερ στις Αρδέννες το 1944, οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές ανέλαβαν έναν κρίσιμο ρόλο: να καταλάβουν μία στρατηγική διασταύρωση κύριων οδών εφοδιασμού στα μετόπισθεν των Συμμάχων, για να εξασφαλίσουν την προέλαση της 12ης Μεραρχίας Τεθωρακισμένων Ες-Ες. Επρόκειτο για την τελευταία μεγάλης κλίμακας αερομεταφερόμενη επιχείρηση των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στην Δύση, η οποία έπρεπε να ξεπεράσει ανυπέρβλητα εμπόδια για να πετύχει.
Προς υποστήριξη της Επιχείρησης «Φρουρά στον Ρήνο» σχεδιάστηκαν δύο επιχειρήσεις αλεξιπτωτιστών. Η μία ήταν ειδική επιχείρηση με τον κωδικό «Επιχείρηση Γρύπας» (Unternehmen Greif). Θα διεξάγετο από τους κομμάντος των SS υπό τον Όττο Σκορζένι, και αντικειμενικός σκοπός της θα ήταν η κατάληψη στρατηγικών γεφυρών, ώστε να μην ανατιναχθούν από τους Αμερικανούς και να εξασφαλιστεί η προέλαση των τεθωρακισμένων. Η ένδυσή τους με αμερικανικές στολές Στρατονόμων θα προκαλούσε χάος πίσω από τις αμερικανικές γραμμές. Η δεύτερη επιχείρηση ήταν μία αερομεταφερόμενη επίθεση με κωδικό όνομα «Γεράκι» (Unternehmen Stosser). Αντικειμενικός σκοπός ήταν η κατάληψη μίας κρίσιμης οδικής διασταύρωσης πλησίον της πόλης Μαλμεντί από την οποία θα διερχόταν η 12η Μεραρχία SS «Νεολαία του Χίτλερ».
ΝΟΤΙΟΑΦΡΙΚΑΝΟΙ ΚΟΜΜΑΝΤΟΣ vs MIG: ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ «ΑΡΠΑΓΗ Ι/ ΙΙ»
Οι τολμηρές επιδρομές των Νοτιοαφρικανικών Ειδικών Δυνάμεων στην Αγκόλα, με σκοπό την καταστροφή στο έδαφος σοβιετικών μαχητικών MiG-23 και MiG-21, στην διάρκεια του Πολέμου των Νοτιοαφρικανικών Συνόρων και του Εμφυλίου Πολέμου της Αγκόλα.
Λίγα μέτρα μακριά από ένα MiG-21, ο Νοτιοαφρικανός σαμποτέρ του 4ου Συντάγματος Αναγνώρισης προσπαθούσε να εντοπίσει το ακριβές σημείο που θα τοποθετούσε τα εκρηκτικά του. Ακόμη και υπό το φως του υπέρυθρου φακού του, οι διόπτρες νυκτερινής όρασης δεν τον βοηθούσαν να δει καλά μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, και να σιγουρευτεί αν βρισκόταν κάποιος κάτω από την κοιλιά του αεροσκάφους. Σύρθηκε κάτω από το ένα φτερό και κοίταξε προς τα πάνω για να ψάξει το MiG. Και τότε μία φωνή διαπέρασε την ησυχία της νύκτας: «Ποιος είσαι;», ρώτησε διστακτικά κάποιος στα πορτογαλικά. Την δεύτερη φορά η ερώτηση έγινε με πιο δυνατή φωνή. Και σχεδόν αμέσως ακούστηκε ο οικείος θόρυβος ενός τυφεκίου Καλάσνικοφ που οπλίζει. Πάλι μια δυνατή φωνή ρώτησε: «Που πηγαίνεις;». Ένα δεύτερο Καλάσνικοφ ακούστηκε να οπλίζει. Ο Νοτιοαφρικανός σαμποτέρ σκέφτηκε αυτά που είχαν προβλέψει με τους συντρόφους του σε μία τέτοια περίπτωση. Ήταν η χειρότερη πιθανή έκβαση της επιδρομής τους στην αεροπορική βάση του Λουμπάνγκο, 240 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή μέσα στο εχθρικό έδαφος της Αγκόλα.
ΣΑΜΠΟΤΕΡ ΣΤΙΣ ΗΠΑ: Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ “PASTORIUS”
Η ιστορία των σαμποτέρ της γερμανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Abwehr, οι οποίοι επιχείρησαν να καταστρέψουν στρατηγικούς στόχους υψηλής αξίας στην περιοχή της Νέας Υόρκης και σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τέσσερις ημέρες μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (7 Δεκεμβρίου 1941), η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στις ΗΠΑ, οι οποίες απάντησαν αναλόγως. Στον σχεδιασμό και την διεξαγωγή του πολέμου κατά των Συμμάχων, ο Χίτλερ πάντα είχε ως κύριο κατευθυντήριο άξονα την οικονομία. Αντιλαμβανόταν πλήρως ότι για να ανταπεξέλθει η Γερμανία στην σύγκρουση με τον κοιμώμενο βιομηχανικό κολοσσό των ΗΠΑ θα έπρεπε να εξασφαλίσει την ενέργεια (πετρέλαιο) αλλά και να υπονομεύσει την βιομηχανική παραγωγή των αντιπάλων του. Η μέχρι τώρα στρατιωτική και οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ στην Βρετανία είχε εξασφαλίσει στην δεύτερη την επιβίωσή της. Με τις ΗΠΑ και ευθέως πλέον ως αντίπαλο, η οικονομία ήταν κύριος στόχος του Χίτλερ.
Αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου, ο Χίτλερ ενέκρινε την επίθεση σε βιομηχανικές και πολιτικές υποδομές στο έδαφος των ΗΠΑ με σκοπό την υπονόμευση της βιομηχανικής παραγωγής αλλά και την πτώση του ηθικού του πληθυσμού. Η αποστολή ανατέθηκε στον διοικητή της Abwehr, ναύαρχο Βίλχελμ Κανάρη.
