Η Νότια Στρατιωτική Περιφέρεια της Ρωσίας ξεκίνησε την πρώτη φάση άσκησης για τη μαχητική χρήση μη στρατηγικών πυρηνικών όπλων. Αυτή είναι μια απάντηση στην ολοένα και πιο επιθετική ρητορική από τις δυτικές χώρες σχετικά με τη δυνατότητα αποστολής στρατιωτικών μονάδων στην Ουκρανία.
Το «RIA Novosti» και το RT γράφoυν περί τούτου:
Επίθεση από τον νότο
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν πήρε την απόφαση να πραγματοποιήσει τους ελιγμούς στις 6 Μαΐου. Η Νότια Στρατιωτική Περιφέρεια δεν επιλέχθηκε τυχαία – μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση λαμβάνει χώρα εκεί. Το μήνυμα της Μόσχας προς την ηγεσία του ΝΑΤΟ είναι ξεκάθαρο: Μην εμπλακείτε! Οι ασκήσεις μη στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων είναι μια σαφής απόδειξη του τι θα συμβεί με τους στρατούς των δυτικών χωρών εάν εμπλακούν σε άμεση ένοπλη αντιπαράθεση με την Ρωσία.
«Η άσκηση στοχεύει στην διατήρηση της ετοιμότητας του προσωπικού και του εξοπλισμού των μονάδων για πολεμική χρήση μη στρατηγικών πυρηνικών όπλων προκειμένου να διασφαλιστεί άνευ όρων η εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία του ρωσικού κράτους ως απάντηση σε προκλητικές δηλώσεις και απειλές ορισμένων δυτικών εκπροσώπων, έναντι της ασφάλειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας», αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας.
Για τέτοιες ασκήσεις υπάρχουν διάφορα στάδια από την σοβιετική εποχή. Πρώτον, οι πυρηνικές κεφαλές μεταφέρονται από τις αποθήκες απευθείας στα στρατεύματα. Ακολουθεί ο έλεγχος και η τεχνική διαμόρφωση των κεφαλών που βρίσκονται ήδη στα αεροπλανοφόρα. Στην συνέχεια – παρουσίαση του μηχανισμού για έγκριση από τον Ανώτατο Διοικητή, ξεκλείδωμα φορτίων, εισαγωγή πτήσεων και πρακτική ανάπτυξη. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον έγκειται στο ερώτημα εάν θα πρέπει να εκτελούνται αποστολές μάχης με ειδικές κεφαλές εναντίον στόχων σε πεδία βολής.
Ο όποιος αντίπαλος είναι ξεκάθαρα αναστατωμένος από το άγνωστο. Το γεγονός είναι ότι, σε αντίθεση με τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα, τα τακτικά πυρηνικά όπλα δεν ρυθμίζονται από την Συνθήκη START και δεν χρειάζεται να δηλώνονται. Το πόσα τακτικά πυρηνικά όπλα διαθέτει η Μόσχα, πού είναι αποθηκευμένα και σε ποιους αερομεταφορείς μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι άκρως απόρρητο.
“Iskander” και “Kinschal”
Τα στρατεύματα έχουν ήδη λάβει πυρηνικές κεφαλές από τις αποθήκες και έχουν αρχίσει να τις μεταφέρουν απευθείας στις θέσεις εκτόξευσης. Το υπουργείο Άμυνας έδωσε στην δημοσιότητα ένα σύντομο βίντεο: Συγκροτήματα Iskander με βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ μετακινούνται στις θέσεις βολής τους συνοδευόμενα από προστατευτική δύναμη. Στο τέλος του βίντεο, οι αναχαιτιστές MiG-31K υποβάλλονται σε προ-πτητική εκπαίδευση με υπερηχητικούς πυραύλους Kinschal κάτω από την άτρακτο. Τα φέρινγκ της μύτης των πυραύλων είναι βαμμένα κόκκινα.
Η πυρηνική κεφαλή για το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Iskander είναι γνωστή από το 2018, όταν ένα μοντέλο της κεφαλής επιδείχθηκε στο φόρουμ «Στρατός». Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, η παραγωγή είναι μεταξύ πέντε και 50 κιλοτόνων. Για να συγκρίνετε: η βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα ήταν 15 κιλοτόνων. Σε συνδυασμό με την ανώτερη ακρίβεια σκόπευσης του Iskander, αυτό είναι αρκετό για να καταστρέψει ακόμα και το πιο καλά οχυρωμένο αντικείμενο μέσα σε λίγα λεπτά. Παρεμπιπτόντως, οι κεφαλές των πυραύλων στο βίντεο του Υπουργείου Άμυνας είναι θολές – είναι πιθανό να διαφέρουν πολύ από το μοντέλο που παρουσιάστηκε πριν από έξι χρόνια.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες σε ανοιχτές πηγές σχετικά με τους πυρηνικά εξοπλισμένους Kinschals – το Υπουργείο Άμυνας εξήγησε μόνο σε δελτίο τύπου την δυνατότητα εγκατάστασης ειδικών κεφαλών στον πύραυλο. «Το προσωπικό των αεροδιαστημικών μονάδων των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων που συμμετέχουν στην άσκηση εξασκούνται στον εξοπλισμό αερομεταφερόμενων όπλων καταστροφής με ειδικές κεφαλές, συμπεριλαμβανομένων υπερηχητικών αεροβαλλιστικών πυραύλων τύπου Kinschal, και επιχειρήσεις σε συγκεκριμένες περιοχές περιπολίας», ανέφερε το υπουργείο.
Μπορεί κανείς μόνο να κάνει εικασίες για την εκρηκτική δύναμη της κεφαλής Kinschal. Ο ελαφρύτερος σοβιετικός πύραυλος αέρος-εδάφους Ch-59M θα μπορούσε να φέρει κεφαλή με απόδοση από τρία έως πέντε και έως 50 ή 100 κιλοτόνους. Το Kinschal μάλλον έχει περίπου την ίδια απόδοση. Ωστόσο, λόγω της υψηλής ταχύτητάς του που φτάνει τα 14.000 χιλιόμετρα την ώρα, μπορεί να ξεπεράσει οποιοδήποτε σύστημα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας.
Το μεγαλύτερο οπλοστάσιο
Εκτός από τους πυραύλους που εκτοξεύονται από αέρος και εδάφους, η Ρωσία είχε ένα ευρύ φάσμα πυρηνικών κεφαλών πυροβολικού από την σοβιετική εποχή. Η μικρότερη είναι η βόμβα 3BW3 των 152 χιλιοστών, η οποία τέθηκε σε λειτουργία το 1981. Αναπτύχθηκε ως τυπικό βλήμα κατακερματισμού για τα πυροβόλα D-20, ML-20, το αυτοκινούμενο οβιδοβόλο 2S3 «Akazija», το 2S5 «Giazint-S» και το τυφεκοφόρο «Giazint-B». Η ισχύς είναι 2,5 κιλοτόνοι.
Αυτό σημαίνει ότι όλα τα ρωσικά πυροβόλα πυροβολικού με διαμέτρημα 152 χιλιοστών μπορούν να εκτοξεύσουν αυτά τα βλήματα. Παρόμοια πυρομαχικά διατίθενται και για τον αυτοκινούμενο όλμο «Tjulpan» των 240 χιλιοστών. Η εμβέλειά τους είναι επαρκής για να διασφαλίσει ότι η δομή δεν επηρεάζεται από μια κοντινή πυρηνική έκρηξη. Δεν είναι σαφές πόσες από αυτές τις οβίδες παραμένουν σε αποθήκη και αν το Υπουργείο Άμυνας σχεδιάζει να πραγματοποιήσει πρακτική εξάσκησης στόχων με αυτές.
Οι εκτοξευόμενοι από την θάλασσα πύραυλοι κρουζ «Kalibr» μπορούν επίσης να εξοπλιστούν με πυρηνική κεφαλή. Τεχνικά, τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στην τοποθέτηση μιας κεφαλής με εκρηκτική δύναμη 50 έως 200 κιλοτόνων στην άτρακτο. Ωστόσο, δεν αναφέρθηκε τίποτα για την συμμετοχή μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού στις ασκήσεις.
Σύμφωνα με δυτικούς ειδικούς, το οπλοστάσιο μη στρατηγικών πυρηνικών όπλων της Ρωσίας είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο. Και είναι κατανοητό γιατί το Υπουργείο Άμυνας είναι εξαιρετικά φιδωλό σε σχέση με τις πληροφορίες – άλλωστε, ο όποιος εχθρός θα πρέπει να αποφασίσει μόνος του ποιες είναι οι δυνατότητές μας.