Η επίθεση του Ιράν εναντίον των αντιαεροπορικών συστοιχιών και των εγκαταστάσεων εξαγωγής πετρελαίου του Ιράκ στον μυχό του Περσικό Κόλπο κατά τον Πόλεμο Ιράν – Ιράκ (1980-1988).
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τόλιας
Ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ αποτέλεσε την μεγαλύτερη πολεμική σύγκρουση μετά το τέλος του Β’ Π.Π. Σε αυτόν ενεπλάκησαν δύο από τις ισχυρότερες πολεμικές μηχανές της εποχής: οι ένοπλες δυνάμεις του Σανταμικού Ιράκ και οι ένοπλες δυνάμεις του ισλαμικού πλέον Ιράν μετά την πτώση του Σάχη. Ο πόλεμος χαρακτηρίσθηκε από μια σειρά ετερόκλητων δράσεων, στις οποίες περιλαμβάνεται και ο κατά θάλασσα αγώνας, κυρίως με επιθέσεις σε δεξαμενόπλοια που μετέφεραν το πετρέλαιο των αντιμαχόμενων πλευρών. Μια άγνωστη πτυχή του ναυτικού πολέμου Ιράν – Ιράκ είναι η σύγκρουση που έλαβε χώρα στα τέλη Νοεμβρίου του 1980 ανάμεσα στις ναυτικές δυνάμεις των δύο εμπολέμων, στα πλαίσια της Επιχείρησης “Morvarid”.
Το Ιράν αντέχει
Στο τέλος του Νοεμβρίου του 1980, τα ιρακινά στρατεύματα βρίσκονταν στο χαμηλότερο δυνατό σημείο της ισχύος τους, καθώς οι εφεδρείες τους είχαν σχεδόν εξαντληθεί, χωρίς ωστόσο κανένας από τους αντικειμενικούς σκοπούς της επίθεσης στο Ιράν να έχει επιτευχθεί. Οι μουλάδες στο Ιράν δεν είχαν ανατραπεί, ούτε είχε σημειωθεί κάποια εξέγερση των Αράβων στο ιρανοκρατούμενο Κουζεστάν, όπως ήλπιζε η ανώτατη ηγεσία του Ιράκ. Αντιθέτως, ο ιρανικός πατριωτισμός είχε ενδυναμωθεί ενώ είχαν γεφυρωθεί και οι διαφορές ανάμεσα στον τακτικό Ιρανικό Στρατό και την πολιτική εξουσία που είχε προκύψει από την ισλαμική επανάσταση.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα είχαν καθοριστεί οι αρμοδιότητες ανάμεσα στον τακτικό Ιρανικό Στρατό και στο εθελοντικό Σώμα των Φρουρών της Επανάστασης, με τους τελευταίους να αναλαμβάνουν τον έλεγχο και την άμυνα των κατοικημένων περιοχών ενώ ο Ιρανικός Στρατός την υπόλοιπη επικράτεια. Μετά την αρχική αδυναμία, συνέπεια της διάλυσης που είχε επιφέρει η ισλαμική επανάσταση, οι ιρανικές ένοπλες δυνάμεις αποδείχθηκαν απολύτως ικανές να αναχαιτίσουν την ιρακινή επίθεση. Στο τέλος, οι Ιρανοί κατάφεραν να εξουδετερώσουν την ιρακινή υπεροχή σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό στον νότιο τομέα του Κουζεστάν.
Επιπλέον, ακόμα και πιο πριν από την αναγκαστική παύση των επιχειρήσεων εξαιτίας της έλευσης της φθινοπωρινής περιόδου με τις βροχές που την συνόδευαν, οι Ιρανοί είχαν επιδείξει τις ικανότητες των ενόπλων τους δυνάμεων. Το τεχνικό προσωπικό της Ιρανικής Αεροπορίας και της ιρανικής Αεροπορίας Στρατού κατόρθωσαν να επαναφέρουν σε υπηρεσία μεγάλο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων.
Επιχείρηση “Morvarid” («Μαργαριτάρι»)
Τον Νοέμβριο του 1980 το Ιράν αποφάσισε να ανοίξει μια «τρύπα» στην ιρακινή αεράμυνα στον μυχό του Περσικού Κόλπου, όπου διεξαγόταν ένα σκληρός αγώνας για τα πλούσια πετρελαιοφόρα εδάφη του Κουζεστάν. Οι Ιρανοί τοποθέτησαν ραντάρ και άλλα συστήματα παρακολούθησης επάνω στους τερματικούς σταθμούς Al Bakr και Khor-al-Amaya για να εξασφαλίσουν έγκαιρη προειδοποίηση κατά των ιρανικών αεροπορικών επιδρομών. Παράλληλα, ανέπτυξαν στην περιοχή ένα πυκνό δίκτυο αντιαεροπορικών συστοιχιών.
To ιρανικό Γενικό Επιτελείο αποφάσισε να εξουδετερώσει αυτές τι απειλές, ώστε να συνεχίσει να ενεργεί με ασφάλεια η Ιρανική Αεροπορία στην περιοχή. Παράλληλα, αποφασίστηκε να καταστραφούν και οι Τερματικοί Σταθμοί, στους οποίους κατέληγε το ιρακινό πετρέλαιο και από τους οποίους φόρτωναν πετρέλαιο τα πετρελαιοφόρα, αποκομίζοντας πολύτιμα έσοδα για το Ιράκ και την πολεμική του προσπάθεια.
Αεροπορικές επιδρομές και μια ναυμαχία με πυραύλους
Το απόγευμα της 28ης Νοεμβρίου, ιρανικά αεροσκάφη F-4E Phantom και F-5E Tiger ορμώμενα από την αεροπορική βάση της Ταυρίδας ξεκίνησαν μια σειρά αεροπορικών επιδρομών εναντίον πετρελαιοπηγών και άλλων σημαντικών στόχων γύρω από το Κιρκούκ στο βόρειο Ιράκ, καθώς και σε ιρακινές θέσεις εντός του Ιράν. Με αυτόν τον τρόπο, οι Ιρανοί ήθελαν να αποσπάσουν την προσοχή και σημαντικές αεροπορικές δυνάμεις των Ιρακινών στον βορρά, ώστε η επιχείρηση επίθεσης στους Τερματικούς Σταθμούς στον νότο επιτύχει αιφνιδιασμό.
Το απόγευμα της 28ης Νοεμβρίου 1980, σκάφη της Δύναμης Αποστολής TF.421 του Ιρανικού Ναυτικού πλησίασαν τους Τερματικούς Σταθμούς Al-Bakr και Al-Omayeh, συνοδευόμενα από δύο ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας AB-212 ASW. Γύρω στις 21.30, δύο ιρακινές πυραυλάκατοι κλάσης OSA εμφανίστηκαν πλησίον των εκβολών του ποταμού Khawr Abd Allah και εκτόξευσαν αρκετούς πυραύλους επιφανείας-επιφανείας SS-N-2 Styx εναντίον της ιρανικής πυραυλακάτου Peykan κλάσης La Combattante II/ Kaman. Κανένας από τους πυραύλους δεν βρήκε τον στόχο του, λόγω της επιτυχούς χρησιμοποίησης μέσων και μεθόδων παραπλάνησης από το ιρανικό σκάφος. Η ιρανική πυραυλάκατος απάντησε στην επίθεση εκτοξεύοντας δύο πυραύλους RGM-84 Harpoon, ένας εκ των οποίων εξερράγη κοντά σε μια εχθρική πυραυλάκατο OSA, αναγκάζοντας τους έντρομους Ιρακινούς να εγκαταλείψουν την περιοχή. Σχεδόν μια ώρα αργότερα, ένα άλλο ιρακινό σκάφος που πλησίασε την περιοχή στοχοποιήθηκε από έναν άλλο Harpoon, ο οποίος εκτοξεύτηκε από την Peykan. Ο πύραυλος αστόχησε αλλά το ιρακινό σκάφος στην προσπάθεια του να τον αποφύγει εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμα του. Οι Ιρανοί είχαν πετύχει τοπική ναυτική υπεροχή και μπορούσαν πλέον να προχωρήσουν στην εκτέλεση της Επιχείρησης Morvarid.
Αμφίβια επιδρομή: Ιρανοί βατραχάνθρωποι και Πεζοναύτες
Τις πρωινές ώρες της 29ης Νοεμβρίου ένα ιρανικό ελικόπτερο AB-212 ASW, συνοδευόμενο από ένα ελικόπτερο AS-61 Sea King – το οποίο πετούσε πλησίον σε ετοιμότητα για την διεξαγωγή επιχειρήσεων Έρευνας & Διάσωσης (SAR) –, πλησίασε την πλατφόρμα του Τερματικού Σταθμού Πετρελαίου του Al-Bakr και αποβίβασε μια ομάδα βατραχανθρώπων της ιρανικής Μοίρας Ειδικών Σκαφών (SBS). Οι Ιρανοί βατραχάνθρωποι αιφνιδίασαν τους Ιρακινούς έκαμψαν σε σύντομο χρονικό διάστημα την αντίσταση, τοποθέτησαν εκρηκτικά γεμίσματα και αποχώρησαν παίρνοντας μαζί τους αιχμαλώτους. Σε διάστημα μόλις δύο λεπτών μετά την αποχώρηση ακούστηκαν οι πρώτες εκρήξεις, σημάδι ότι σημαντικές εγκαταστάσεις έγκαιρης προειδοποίησης επί της πλατφόρμας του σταθμού είχαν καταστραφεί.
Ταυτόχρονα με την επίθεση στον σταθμό, σκάφη του Ιρανικού Ναυτικού αλλά και ελικόπτερα CH-47C και ΑΒ-414 αποβίβασαν Πεζοναύτες γύρω από τους Τερματικούς Σταθμούς υπό την κάλυψη ελικοπτέρων AH-1J Sea Cobra. Οι Πεζοναύτες άρχισαν την καταστροφή των ιρανικών πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, ανάμεσα στις οποίες βρίσκονταν και οι θέσεις εκτοξευτών αντιαεροπορικών βλημάτων.
Η πρώτη ιρακινή αντίδραση ήρθε από τον αέρα. Δύο ιρακινά MIG-23MS πλησίασαν την περιοχή της επίθεσης χωρίς ωστόσο να επιχειρούν να εμπλακούν, περιοριζόμενα να περιφέρονται σε απόσταση από τον χώρο που μαίνονταν οι μάχες. Καθώς τα ιρανικά ελικόπτερα με τους Ιρανούς Πεζοναύτες απομακρύνονταν, αρκετά μαχητικά της Ιρανικής Αεροπορίας φάνηκαν στον ουρανό με στόχο την αναχαίτηση των Ιρακινών, χωρίς ωστόσο να συμβεί κάποια εναέρια εμπλοκή. Αυτό ωστόσο αποτέλεσε το πρελούδιο για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει.
Τορπίλες και πύραυλοι κατά της TF.421
Κατά την φάση της αποχώρησης της από την περιοχή, η TF.421, κινούμενη με νότια πορεία, δέχθηκε την επίθεση μιας ομάδας ιρακινών τορπιλακάτων P-183 (P-6 κωδικός NATO) και μιας άλλης ομάδας αποτελούμενης από πέντε ιρακινές πυραυλάκατους OSA I και II. Ένας από τους πυραύλους SS-N-2 Styx, που εκτόξευσαν τα ιρακινά σκάφη, έπληξε την ιρανική πυραυλάκατο Paykan στην πρύμνη, τραυματίζοντας αρκετά από τα μέλη του πληρώματος. Εκείνη την στιγμή έκαναν την εμφάνιση τους τους πάνω από το πεδίο της ναυμαχίας δύο ιρανικά F-4E Phantom, τα οποία απογειώθηκαν από το Bushehr. Τα Phantom βύθισαν ένα ιρακινό σκάφος και ανάγκασαν τα υπόλοιπα σε υποχώρηση.
Η επικράτηση, ωστόσο, αποδείχθηκε πρόσκαιρη καθώς τα ιρανικά αεροσκάφη αναγκάστηκαν να εμπλακούν με ιρακινά, τα οποία είχαν σπεύσει στην περιοχή. Εκτοξεύοντας αρκετά βλήματα αέρος-αέρος, οι Ιρανοί εξανάγκασαν τους Ιρακινούς σε αποχώρηση χωρίς, όμως, να πετύχουν κάποια κατάρριψη. Η πρώτη κατάρριψη της εν εξελίξει αεροναυμαχίας σημειώθηκε στις 07:00, όταν ένα ιρακινό MIG-23MS καταρρίφθηκε από ιρανικό F-4E βορείως της Al-Omayeh. Στην ίδια πάντως εμπλοκή απωλέσθηκε από ιρανικής πλευράς ένα F-4 Phantom.
Την ίδια περίπου ώρα, το πλήρωμα της Paykan αντιλήφθηκε την προσέγγιση δύο ιρακινών βλημάτων SS-N-2 Styx. Τα ιρακινά βλήματα τελικά αστόχησαν, καθώς η ιρανική πυραυλάκατος έκανε επιδέξια χρήση ελιγμών σε πολύ υψηλή ταχύτητα. Την ίδια τύχη είχαν και οι βόμβες οι οποίες αφέθηκαν από δύο ιρακινά μαχητικά MIG-23BN, ένα εκ των οποίων επλήγη από τα πυρά της Paykan και συνετρίβη αρκετά χιλιόμετρα μακριά. Λεπτά της ώρας αργότερα, η Paykan εκτόξευσε ένα βλήμα RGM-84 Harpoon εναντίον των ιρακινών πυραυλακάτων OSA, βυθίζοντας μια εξ’ αυτών, δράση χάρη στην οποία τερματίστηκε αυτή η φάση της επιχείρησης.
O αγώνας επιβίωσης της Paykan
Στις 07:55 η Paykan κινούνταν νότια, πλησιάζοντας την πετρελαιοπηγή του Al-Omayeh, όταν ο πλοίαρχος της ειδοποιήθηκε για την προσέγγιση ιρακινών αεροσκαφών, τα οποία είχαν απογειωθεί από την αεροπορική βάση του Um ol-Qassr. Λεπτά της ώρας αργότερα έκαναν την εμφάνιση τους στον ουρανό δύο MIG-23. Ένα από αυτά τα επλήγη σχεδόν αμέσως από έναν φορητό αντιαεροπορικό πύραυλο SA-7 Grail, ο οποίος εκτοξεύτηκε από την Paykan, με αποτέλεσμα να εκραγεί σε μια μεγάλη μπάλα φωτιάς.
Μετά από μισή ώρα, ωστόσο, το ιρανικό σκάφος, το οποίο αντιμετώπιζε πλέον οξύ πρόβλημα καθώς είχε αρχίσει να ξεμένει από πυρομαχικά και καύσιμα, έγινε πάλι στόχος αλλεπάλληλων ιρακινών αεροπορικών επιθέσεων. Στις 08:37 αρκετά ιρακινά αεροσκάφη επιτέθηκαν και η Paykan αναγκάστηκε να αναζητήσει καταφύγιο πίσω από την τεράστια κατασκευή του Al-Omayeh, η οποία δέχθηκε τουλάχιστον έναν ιρακινό πύραυλο. Την τελευταία στιγμή έκαναν την εμφάνιση τους στο πεδίο της μάχης ιρανικά μαχητικά, τα οποία ενεπλάκησαν σε σφοδρές αερομαχίες με τα ιρακινά αεροσκάφη και κατέρριψαν δύο από αυτά με χρήση βλημάτων AIM-7F Sparrow.
Περίπου 30 λεπτά αργότερα δύο άγνωστης ταυτότητας ελικόπτερα (αργότερα αποκαλύφθηκε πως ήταν ιρακινά ελικόπτερα SA.321V Super Frelon εξοπλισμένα με δύο βλήματα AM-39 Exocet το καθένα) πλησίασαν την Paykan χωρίς να έχουν φαινομενικά εχθρική πρόθεση. Το ιρανικό σκάφος επιχείρησε αρκετές φορές να επικοινωνήσει μαζί τους χωρίς αποτέλεσμα με αποτέλεσμα να διαταχθεί η έναρξη πυρός προς την κατεύθυνση τους. Εκείνη την στιγμή η ταυτότητα των ελικοπτέρων αποκαλύφθηκε, καθώς ένα από αυτά εκτόξευσε ένα βλήμα που έπληξε το ιρανικό σκάφος τραυματίζοντας ένα μέλος του πληρώματος του. Η Paykan ανταπέδωσε τα πυρά με το πυροβόλο OTO-Melara των 76 mm καταρρίπτοντας ένα ιρακινό ελικόπτερο, το οποίο συνετρίβη στην θάλασσα. Αυτή ήταν και η τελευταία επιτυχία του ιρανικού σκάφους, το οποίο είχε μείνει στην περιοχή της αεροναυμαχίας περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε.
Χορός θανάτου γύρω από το κουφάρι της Paykan
Στις 14:00 η Paykan βρίσκονταν μόνο έξι μίλια νοτίως της Al-Omayeh, όταν το πλήρωμα του αντιλήφθηκε την προσέγγιση ενός νέου κύματος ιρακινών βλημάτων SS-N-2 Styx. Και πάλι επιδέξιοι ελιγμοί του ιρανικού σκάφους στάθηκαν ικανοί να αποφύγει δύο από τα επερχόμενα βλήματα, τα οποία εξερράγησαν στην θάλασσα. Ο τρίτος ωστόσο Styx έπληξε το σκάφος προκαλώντας την απώλεια πρόωσης και επικοινωνιών. Ένας τέταρτος Styx ολοκλήρωσε την καταστροφή, καθώς έπληξε το σκάφος στην γέφυρα, σκοτώνοντας ακαριαία έναν αριθμό από τα μέλη του πληρώματος και αφήνοντας το κουφάρι του σκάφους να πλέει φλεγόμενο.
Δύο ιρανικά F-4E Phantom, τα οποία απογειώθηκαν από το Bushehr, δεν κατόρθωσαν να παρέμβουν έγκαιρα. Επιπλέον ιρακινά μαχητικά είχαν καταφθάσει στην περιοχή του ναυαγίου και πολυβολούσαν το βυθιζόμενο ιρανικό σκάφος. Μια ιρακινή πυραυλάκατος OSA πλησίασε το ναυάγιο επιχειρώντας να διασώσει τους ναυαγούς, αλλά ξαφνικά εξερράγη καθώς χτυπήθηκε από έναν AGM-65A Maverick – τα δύο ιρανικά Phantom (έκαστο εξοπλισμένο με 6 AGM-65A Maverick) είχαν επιτέλους φθάσει. Εξοργισμένα τα πληρώματα των Phantom από την θέα της φλεγόμενης Paykan άρχισαν να εκτοξεύουν κατευθυνόμενα βλήματα AGM-65A Maverick εναντίον των ιρακινών σκαφών. Σε διάστημα 5 λεπτών τρεις πυραυλάκατοι OSA και τέσσερις τορπιλάκατοι P-6 είχαν βυθιστεί – ένα ιρακινό σκάφος δέχθηκε συνολικά τρεις Maverick που το μετέτρεψαν σε “μια λαμπρή μπάλα φωτιάς”.
Δύο λεπτά αργότερα, τέσσερα ιρανικά F-4D Phantom από την αεροπορική βάση του Shiraz βομβάρδισαν το λιμάνι του Al-Faw και τις παρακείμενες δεξαμενές καυσίμων με βόμβες κατευθυνόμενες με λέιζερ, ενώ οι περιβάλλουσες τον ευρύτερο χώρο ιρακινές συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων επλήγησαν από ιρανικά F-4E και F-5E. Η ιρακινή πλευρά ισχυρίστηκε την κατάρριψη ενός ιρανικού F-4E, ωστόσο αυτό κατόρθωσε να προσγειωθεί στο Bandar Musharaf, αν και με ζημιές. Κατόπιν τα ιρανικά αεροσκάφη στράφηκαν εναντίον των ιρακινών μαχητικών αεροσκαφών.
Αν και ένα MIG-23MS κατερρίφθη κατά την διάρκεια της αερομαχίας στο Mahshahr, τα ιρανικά ελικόπτερα που είχαν απογειωθεί στο μεταξύ δεν μπόρεσαν να πλησιάσουν στην περιοχή, για να περισυλλέξουν ναυαγούς εξ’ αιτίας της απώλειας και των δύο ιρανικών F-4E Phantom από τα ιρακινά MIG! Ένα από τα Phantom που είχε καταρριφθεί, κατέπεσε κοντά στην πλατφόρμα της Al-Omayeh και είχε ως πλήρωμα τους υποσμηναγό Hassan M.Kezrifard και τον ανθυποσμηναγό Mohhammad-Kazen Rousta. Και οι δύο σκοτώθηκαν κατά την συντριβή του αεροσκάφους τους. Έτσι οι επιζώντες της Paykan αναγκάστηκαν να παραμείνουν σε μια θάλασσα που έβριθε καρχαριών όλη την νύχτα και περισυνελλέγησαν το πρωί της 30ης Νοεμβρίου.
Απώλειες
Παρά την απώλεια της πυραυλακάτου Paykan, ενός μικρότερου περιπολικού σκάφους, τριών F-4E Phantom και 50 νεκρών και τραυματιών, η Επιχείρηση Morvarid έληξε με απόλυτη επιτυχία για τα ιρανικά όπλα. Σε χρόνο μικρότερο των 10 ωρών, δύο Τερματικοί Σταθμοί και προωθημένες εγκαταστάσεις έγκαιρης προειδοποίησης είχαν καταστραφεί και αδρανοποιηθεί για πάνω από έναν χρόνο. Οι Ιρακινοί είχαν απωλέσει 5 πυραυλακάτους OSA I και II, 6 τορπιλακάτους P-6, ένα ναρκαλιευτικό, ένα οπλιταγωγό, τρία υπερταχέα σκάφη κρούσης και δύο κανονιοφόρους – σχεδόν το 80% του ιρακινού ναυτικού!
Επίσης κατερρίφθησαν τουλάχιστον 6 αεροσκάφη MIG-23 (δύο από F-4E, δύο από βλήματα SA-7, τα οποία εκτοξεύθηκαν από τις πυραυλακάτους Paykan και Joshan, και δύο από την δύναμη Πεζοναυτών που αποβιβάστηκε), 1 MIG-21 και ένα ελικόπτερο Super Frelon. Στις πιθανές απώλειες της ιρακινής πλευράς συγκαταλέγονται επιπλέον τρία MIG-23MS (από βλήματα εκτοξευόμενα από F-4E) και δύο MIG-23BN (το ένα καταρριφθέν από βλήμα SA-7, το οποίο εκτοξεύτηκε από την Joshan, και το άλλο από F-14 Tomcat με χρήση βλήματος AIM-7F-4).
Το λιμάνι του Al Faw παρέμεινε κλειστό ως το τέλος του πολέμου. Οι Ιρανοί επίσης κατόρθωσαν να καταρρίψουν αρκετά βλήματα SS-N-2 Styx, τα περισσότερα με πυρά πυροβόλων αλλά τουλάχιστον ένα με βλήμα SA-7!
Απολογισμός
Η Επιχείρηση Morvarid σήμανε το τέλος της πρώτης φάσης του πολέμου ανάμεσα σε στο Ιράν και το Ιράκ. Ο απολογισμός της επιχείρησης σαφώς ευνοεί τους Ιρανούς, οι οποίοι πέτυχαν τους αντικειμενικούς σκοπούς της επιχείρησης, προκαλώντας παράλληλα μεγάλες απώλειες στον αντίπαλο, την ίδια στιγμή που είχαν από την μεριά τους μάλλον μικρές απώλειες.
Από τακτικής πλευράς, καταδείχθηκε η ανωτερότητα της εκπαίδευσης και του εξοπλισμού του Ιρανικού Ναυτικού και η τεχνική ανωτερότητα των Δυτικών όπλων έναντι των Σοβιετικών αντιστοίχων τους. Ειδικά οι πύραυλοι εναντίον πλοίων SS-N-2 αποδείχθηκαν σκέτη απογοήτευση (για μια ακόμη φορά μετά τον Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο του 1973) καθώς μικρό μόνο ποσοστό επί του συνόλου που εκτοξεύτηκαν βρήκε τον στόχο.
Καταδείχθηκε επίσης η ικανότητα της αεροπορίας να επηρεάζει αποφασιστικά τις ναυτικές συγκρούσεις, καθώς μεγάλο μέρος των ιρακινών σκαφών που βυθίστηκαν απωλέσθηκε ύστερα από δράση της ιρανικής αεροπορίας. Η επόμενη μεγάλη δοκιμασία για το Ιρανικό Ναυτικό θα έρχονταν ύστερα από επτά χρόνια με αντίπαλο αυτήν την φορά το Αμερικανικό Ναυτικό με εντελώς διαφορετική κατάληξη.