Η επιδρομή ουκρανικών δυνάμεων στην περιοχή του Κουρσκ είναι ταυτόχρονα μία τελευταία απελπισμένη “μεγάλη επίθεση”, που αποσκοπεί να ανατρέψει την προδιαγεγραμμένη πορεία ήττας του Λευκού Οίκου στην Ουκρανία, και να στρέψει ξανά το ΝΑΤΟ από το Ισραήλ προς την Ουκρανία συνεχίζοντας την στρατηγική του Μπάιντεν εναντίον της Ρωσίας στην Ευρώπη. Σε αυτή την προσπάθεια οι σχεδιαστές δεν έχουν διστάσει να θέσουν στόχους που θέτουν σε κίνδυνο την Ευρώπη και την Ανθρωπότητα εν γένει.
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, η διείσδυση των ουκρανικών δυνάμεων εκτείνεται σε βάθος 10 περίπου χιλιομέτρων (και επιφάνεια εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων), και έχει ήδη περιοριστεί από τις τοπικές αμυντικές δυνάμεις και τους βομβαρδισμούς της Ρωσικής αεροπορίας, ενώ ενισχύσεις του τακτικού Ρωσικού στρατού προωθούνται στην περιοχή. Η μοίρα των ουκρανικών δυνάμεων είναι προδιαγεγραμμένη, όπως και σε παλαιότερες παρόμοιες «επικοινωνιακές» επιδρομές του Κιέβου, που είχαν ως σκοπό την εξυπηρέτηση του αφηγήματος της επιτυχημένης άμυνας της Ουκρανίας, ώστε να συντηρείται η στρατιωτική βοήθεια από ΗΠΑ και ΕΕ. Οι Ουκρανοί που διείσδυσαν στο ρωσικό έδαφος θα εξοντωθούν μέχρι ενός, αποτελώντας ακόμα μία ανθρωποθυσία του καθεστώτος Ζελένσκι στον βωμό των σχεδίων υπερεθνικών και παρακρατικών, παρασκηνιακών δυνάμεων
Από καθαρά στρατιωτικής άποψης, η επιδρομή δεν θα προσφέρει απολύτως τίποτα στην ουκρανική άμυνα. Ο Ρωσικός στρατός δεν χρειάζεται να μετακινήσει ενισχύσεις από το κεντρικό μέτωπο στο Ντονμπάς, στο οποίο προελαύνει καθημερινά με ρυθμό αρκετών χιλιομέτρων. Μόλις πριν μερικές ημέρες, το μεγάλο αντιαρματικό κώλυμα του καναλιού στο Τσάσιβ Γιάρ διασπάστηκε από τις ρωσικές δυνάμεις σε ένα πλάτος 10 χιλιομέτρων! Οι Ρώσοι βρίσκονται πολύ κοντά στην οριστική διάσπαση της μεγαλύτερης οχυρωματικής γραμμής στην ιστορία, με μήκος χιλιάδων χιλιομέτρων και βάθος εκατοντάδων χιλιομέτρων, και με αναρίθμητες οχυρωμένες πόλεις. Πίσω από την τεράστια αυτή αμυντική γραμμή δεν υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια για να σταματήσουν τους Ρώσους.
Η κατάσταση αυτή της ολοκληρωτικής ήττας προκαλεί πανικό στο καθεστώς της Ουάσιγκτον, το οποίο προσπαθεί να κερδίσει τις επόμενες προεδρικές εκλογές εν μέσω μίας εξευτελιστικής παρουσίας και αποχώρησης του Μπάιντεν, και με νέο υποψήφιο μία κύρια εκπρόσωπο της πολιτικής μεταμόρφωσης των ΗΠΑ σε «αποτυχημένο κράτος». Έτσι σχεδιάστηκε η επιδρομή με πολλαπλούς στόχους. Πρώτον, να προκαλέσει (ιδανικά) ένα πυρηνικό «ατύχημα» στο οποίο θα έφταιγε η Ρωσία. Δεύτερον, να σακατέψει την τροφοδοσία της Ευρώπης με φυσικό αέριο και να επιφέρει πλήγμα στην οικονομία της, κάτι το οποίο θα την καθιστούσε εντελώς όμηρο και έρμαιο της Ουάσιγκτον. Τρίτον, να προκαλέσει αμφιβολίες στον ρωσικό λαό σχετικά με την νικηφόρο εξέλιξη του πολέμου και να προκαλέσει αντίδραση κατά του Πούτιν. Τέταρτον, να επαναφέρει την εστίαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο «ουκρανικό μέτωπο», καθώς οι προκλήσεις του Ισραήλ στο Ιράν έχουν φέρει στο χείλος του πολέμου την Μέση Ανατολή, αναγκάζοντας το ΝΑΤΟ να διοχετεύει πλέον τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών και μέσων στο Ισραήλ.
Με βάση τους ανωτέρω αντικειμενικούς σκοπούς, η επιδρομή στόχευσε τον πυρηνικό σταθμό του Κουρσκ. Ιδανικά, οι Ουκρανοί θα τον καταλάμβαναν και θα τον παγίδευαν με εκρηκτικά, για να τον ανατινάξουν, όταν οι Ρώσοι θα εξαπέλυσαν αντεπίθεση για να τον ανακαταλάβουν. Ήλπιζαν σε ένα τεράστιο πυρηνικό ατύχημα που θα σόκαρε την ανθρωπότητα και θα έδινε την αφορμή στον ΟΗΕ να κηρύξει «παγκόσμιο πόλεμο» κατά της Ρωσίας αφού αυτή ευθυνόταν, καθώς είχε ξεκινήσει τον πόλεμο… Επρόκειτο για ένα προμελετημένο τρομοκρατικό χτύπημα που θα σκότωνε (άμεσα και για πολλές γενιές) εκατομμύρια Ρώσους, Ουκρανούς και Ευρωπαίους. Ευτυχώς αυτό δεν συνέβη καθώς η ρωσική εθνοφρουρά αναχαίτισε την επίθεση.
Αλλά ακόμα και σε περίπτωση κατάληψης του πυρηνικού σταθμού του Κουρσκ, οι Ουκρανοί επιδρομείς δεν θα μπορούσαν να πειράξουν τον αντιδραστήρα, ο οποίος αντέχει ακόμα και συντριβή μεγάλου πολιτικού αεροσκάφους. Το μόνο που θα μπορούσαν να πετύχουν ήταν η διακοπή της ηλεκτροδότησης των περιοχών Vladimir, Voronezh, Vologda, Kostroma, Oryol, Smolensk, Tambov, Tula, Belgorod. Ένας όχι μικρός «ψυχολογικός στόχος». Ωστόσο, ούτε αυτό συνέβη. Έτσι, οι μονάδες Ψυχολογικών Επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ εξαπέλυσαν μία επίθεση με ψεύτικες ειδήσεις, που έκαναν λόγο για «πυρηνικό ατύχημα», με σκοπό να προκαλέσουν πανικό και χάος στις περιοχές γύρω από τον αντιδραστήρα.
Βλέποντας το τρομοκρατικό σχέδιο του Κιέβου, οι Ρώσοι σήμαναν συναγερμό στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια, ο οποίος έχει δεχθεί επανειλημμένως επιδρομές από τους Ουκρανούς και δεχόταν επί μήνες βομβαρδισμούς από το ουκρανικό πυροβολικό. Στόχος του Κιέβου ήταν ένα παρόμοιο σενάριο πυρηνικού «ατυχήματος» με «υπαιτιότητα» της Μόσχας.
Ο στόχος, ωστόσο, που είχε περισσότερες ελπίδες επιτυχίας ήταν ο σταθμός διανομής φυσικού αερίου στο Suzha, μέσω του οποίου διοχετεύεται φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των τελευταίων εβδομάδων, η άντληση φυσικού αερίου από την Ευρώπη έχει αυξηθεί στα 40 με 43 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα, καθώς οι Ευρωπαίοι αγοραστές προετοιμάζονται για την επερχόμενη περίοδο θέρμανσης. Μάλιστα, οι Ευρωπαίοι κλέβουν ο ένας τον άλλο για να προμηθευτούν το πολύτιμο ρωσικό φυσικό αέριο. Λίγες μέρες πριν από την εισβολή των Ουκρανών, η Πράγα είχε κατηγορήσει το Βερολίνο για κλοπή αερίου που προοριζόταν για την Τσεχία! Αυτό αναφέρεται σε επιστολή του υπουργού Βιομηχανίας Jozef Sikela στην Bundestag και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αυτό συνέβη στο πλαίσιο της πτώσης ρεκόρ των αμερικανικών προμηθειών LNG και μιας προληπτικής αύξησης των τιμών. Ταυτόχρονα, μόλις εμφανίστηκαν αναφορές για μάχες κοντά στη Sudza, οι τιμές του φυσικού αερίου εκτοξεύτηκαν κατά 5%. Το αέριο από το Sudza ρέει μέσω του εδάφους της Ουκρανίας σε χώρες όπως η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Γερμανία και η Αυστρία. Στις δύο πρώτες χώρες βρίσκονται στην εξουσία ανοιχτά αντι-ουκρανικές κυβερνήσεις, οι οποίες εμποδίζουν όλες τις πρωτοβουλίες του Κιέβου για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την ένταξη στο ΝΑΤΟ. To Κίεβο ήδη είχε μπλοκάρει την ροή πετρελαίου στην Ουγγαρία και Τσεχία από τον αγωγό Drizhba για να στραγγαλίσει τις οικονομίες τους ως εκδίκηση για την άρνηση παροχής όπλων στην Ουκρανία.
Η κλοπή τσεχικού φυσικού αερίου από τη Γερμανία είναι άμεση απόδειξη έλλειψης πόρων, η οποία συμπληρώνεται από την πεισματική απροθυμία της Αυστρίας να τερματίσει την εξαιρετικά κερδοφόρα σύμβαση φυσικού αερίου που έχει υπογράψει έως το 2040. Επομένως, η καταστροφή του σταθμού διανομής αερίου της Sudzha, θα έφερνε το Βερολίνο και τη Βιέννη σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από την προμήθεια αμερικανικών πόρων. Επιπλέον, θα επέφερε σοβαρό πλήγμα στον ενεργειακό εφοδιασμό της Μπρατισλάβας και της Βουδαπέστης, δηλαδή στην οικονομία τους, αφού οι προμήθειες ρωσικών υδρογονανθράκων είναι ζωτικής σημασίας για αυτές. Σύμφωνα με το RIA Novosti ο Λευκός Οίκος, χρησιμοποιώντας άμεσο εκβιασμό, θα ανάγκαζε τη Γερμανία και την Αυστρία να συνεχίσουν να ενισχύσουν τη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, ενώ θα τις έθετε εναντίον της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εν τω μεταξύ, η ενεργειακή κατάσταση της Ουκρανίας χειροτερεύει ραγδαία από την ρωσική προέλαση στην περιοχή της πόλης Pokrovsk στο Donbass. Στο Pokrovsk υπάρχουν δύο μεγάλα ανθρακωρυχεία (Krasnolimanskaya και Krasnoarmeyskaya-Zapadnaya), τα οποία αποτελούν μέρος της εκμετάλλευσης DTEK. Αυτά είναι τα τελευταία ορυχεία όπου εξορύχθηκε άνθρακας οπτανθρακοποίησης για τις ανάγκες της Ουκρανίας. Δεδομένου ότι η ουκρανική μεταλλουργική βιομηχανία καταναλώνει περίπου 3 εκατομμύρια τόνους οπτάνθρακα ετησίως, και σε συνδυασμό με τα παραπάνω γεγονότα, η ενεργειακός βρόγχος γύρω από την Ουκρανία και την Ευρώπη σφίγγει σε τέτοιο σημείο που απειλεί να διαλύσει τις εθνικές οικονομίες.
Συμπερασματικά, σε στρατηγικό επίπεδο το σχέδιο του Λευκού Οίκου για έναν γενικό πόλεμο ΝΑΤΟ – Ρωσίας από έναν ακατάλληλο διανοητικά πρόεδρο και μία υποψήφια για πρόεδρο… αντιπρόεδρο απέτυχε, ευτυχώς για την Ευρώπη. Ανακουφισμένο είναι και το Ισραήλ, το οποίο μπορεί να συνεχίσει να ελπίζει στην παρέλκυση του ΝΑΤΟ σε έναν πόλεμο κατά του Ιράν και των Αράβων γενικότερα στην Μέση Ανατολή. Ωστόσο, ο Ζελένσκι και όσοι βρίσκονται πίσω από την πρόβλεψη για επίθεση κατά του πυρηνικού σταθμού του Κουρσκ πρέπει να εκδοθούν και να συλληφθούν ως επικίνδυνοι και παρανοϊκοί τρομοκράτες, καθώς τα σχέδιά τους απειλούν όχι μόνον την παγκόσμια ειρήνη αλλά και την επιβίωση του ανθρώπινου γένους.
Σε επιχειρησιακό επίπεδο, είναι παράξενο το ότι η Ουκρανία συγκέντρωσε μία επιδρομική δύναμη 1.000 επίλεκτων ανδρών (κυρίως εθελοντών Νεοναζί) με ΝΑΤΟϊκά συστήματα, και αφιέρωσε ισχυρές δυνάμεις για να εκμεταλλευτούν το ρήγμα στο Κουρσκ, όταν στο Ντονμπάς καταρρέει το μέτωπο. Η μόνη εξήγηση είναι ότι πλέον η άμυνα στο Ντονμπάς δεν έχει κανένα νόημα και είναι ζήτημα χρόνου να καταρρεύσει. Ως εκ τούτου, το Κίεβο και οι σπόνσορές του στον Λευκό Οίκο προτίμησαν να διαθέσουν δυνάμεις σε μία απελπισμένη επιχείρηση (που θυμίζει Αρδέννες 1944) ελπίζοντας στην ανατροπή της όλης εξέλιξης του πολέμου, και όχι απλώς στην ενίσχυση της άμυνας στα ανατολικά, που απλώς θα καθυστερήσει μία προδιαγεγραμμένη κατάληξη.