Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης Πολέμου (Institute for the Study of War) με έδρα την Ουάσιγκτον, ο Ρωσικός στρατός σχηματίζει ταξιαρχίες αεραποβατικής εφόδου (Air Assault), με σκοπό την επιθετική αναγνώριση και αεραποβατικές επιχειρήσεις πίσω από τις ουκρανικές γραμμές. Οι νέες ταξιαρχίες θα είναι οργανικές των σχηματισμών στους οποίους βρίσκονται, και θα δρουν ανεξάρτητα από τις Αερομεταφερόμενες Δυνάμεις (VDV), ελεγχόμενες από τον διοικητή του σχηματισμού.
Ήδη έχει δημιουργηθεί η 49η Ανεξάρτητη Ταξιαρχία Αεραποβατικής Εφόδου (49th Separate Air Assault Brigade) εντός της 58ης Στρατιά Συνδυασμένων Όπλων (58th Combined Arms Army) στην περιοχή της Ζαπορίζια. Η είδηση πιθανώς αφορά μία αναδιοργάνωση του Ρωσικού στρατού, η οποία δίνει στους τοπικούς διοικητές την δυνατότητα για αεραποβατικές επιχειρήσεις στα πλαίσια γενικότερου ελιγμού στο πεδίο της μάχης. Με εξαίρεση την αρχή του πολέμου, όπου ρωσικές αερομεταφερόμενες δυνάμεις κατέλαβαν το αεροδρόμιο Χοστομέλ, πλησίον του Κιέβου, και μία αερομεταφερόμενη επιδρομή Spetsnaz στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στο Βασιλκίβ, νοτίως του Κιέβου, μέχρι σήμερα δεν έχουν υπάρξει αερομεταφερόμενες επιχειρήσεις από τους δύο αντιπάλους. Μεμονωμένες περιπτώσεις απόπειρας διείσδυσης Ειδικών Δυνάμεων έχουν διεξάγει οι Ουκρανοί, αλλά όλες κατέληξαν σε τραγωδία όταν αντιμετώπισαν τα ρωσικά αντιαεροπορικά και τα μαχητικά αεροσκάφη. Έκτοτε, οι αερομεταφερόμενες δυνάμεις των δύο αντιπάλων χρησιμοποιούνται ως επίλεκτο πεζικό κρούσης.
Ο λόγος “εξαφάνισης” των αερομεταφερόμενων επιχειρήσεων και του Κάθετου Ελιγμού γενικότερα είναι αφενός η υψηλού επιπέδου απειλή των αντιαεροπορικών συστημάτων στο πεδίο της μάχης, και αφετέρου η απροθυμία των Ρώσων να υποστούν βαριές απώλειες, που θα είχαν πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες. Γιατί, ωστόσο, μπορεί να επανέρχεται η χρησιμοποίηση αερομεταφερόμενων τακτικών από τους Ρώσους; Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι ο Ρωσικός στρατός ετοιμάζει επιθετικές επιχειρήσεις, και ότι η κάθετη υπερκέραση της ουκρανικής άμυνας προσφέρεται για να βοηθήσει στην διάσπαση του μετώπου, και στην προέλαση των μηχανοκίνητων δυνάμεων.
Οι αεραποβατικές επιχειρήσεις δεν θα είναι τύπου “Άρνεμ” ή “Κρήτης”. Δεν πρόκειται να πέσουν με αλεξίπτωτα και να μεταφερθούν με ελικόπτερα ολόκληρες ταξιαρχίες ή μεραρχίες βαθιά πίσω από τις ουκρανικές γραμμές με στρατηγικούς αντικειμενικούς σκοπούς. Το πιό πιθανό είναι ότι οι αεραποβατικές επιχειρήσεις θα περιοριστούν σε επιχειρησιακό επίπεδο, σε μικρό βάθος, μόλις πίσω από τις ουκρανικές γραμμές. Σκοπός τους θα είναι απειλήσουν με περικύκλωση ουκρανικές μονάδες και να τις εξαναγκάσουν σε υποχώρηση, να αποκόψουν τον εφοδιασμό για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να υποβοηθήσουν την επίθεση των μηχανοκίνητων δυνάμεων, να καταλάβουν εναλλακτικές αμυντικές θέσεις στις οποίες μπορεί να υποχωρήσουν οι Ουκρανοί, να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό για να προσελκύσουν πολύτιμες ουκρανικές εφεδρείες μακριά από την κύρια προσπάθεια, να καλύψουν τα πλευρά μίας ρωσικής διείσδυσης και να επιτεθούν σε οχυρωμένες τοποθεσίες από πίσω, για να τις εξουδετερώσουν.
Οι αεραποβατικές επιχειρήσεις θα εκτελεστούν με μεταφορικά-οπλισμένα ελικόπτερα Μi-17 Hip και επιθετικά ελικόπτερα Ka-50 Hokum, Mi-28 havoc και Mi-24 Hind. Τα αεροποβατικά τμήματα θα διαθέτουν μεγάλο αριθμό φορητών αντιαρματικών όπλων, εκτοξευτών κατευθυνομένων αντιαρματικών πυραύλων, περιφερόμενων πυρομαχικών, όλμων και βαρέων πολυβόλων. Θα διαθέτουν υψηλή κινητικότητα, χάρις σε υπερ-ελαφρά οχήματα παντός εδάφους, που θα μεταφέρουν βαρέα όπλα και πυρομαχικά. Με αυτόν τον οπλισμό θα μπορούν να αναχαιτίζουν αντεπιθέσεις θωρακισμένων δυνάμεων, σε συνδυασμό πάντα με την υποστήριξη των επιθετικών ελικοπτέρων και του πυροβολικού.
Το μέγιστο βεληνεκές του πυροβολικού πιθανώς θα καθορίζει το βάθος της αερομεταφερόμενης επιχείρησης, καθώς τα στρατεύματα θα πρέπει να βρίσκονται υπό την κάλυψή του. Ο χρόνος παραμονής των αερομεταφερόμενων δυνάμεων πίσω από τις εχθρικές γραμμές αναμένεται να είναι σύντομος – ίσως μερικές ημέρες -, υπό την πρόβλεψη της γρήγορης συνάντησης με τις προελαύνουσες μηχανοκίνητες δυνάμεις.
Η αντιαεροπορική απειλή των ουκρανικών δυνάμεων φαίνεται να έχει μειωθεί σημαντικά, όπως δείχνουν οι ανακοινώσεις των Ουκρανών που αναφέρουν όλο και πιο λίγες αναχαιτήσεις ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων και βλημάτων πλεύσης. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσική αεροπορία μπορεί να συνοδεύει στενότερα και επί μακρόν τα χερσαία στρατεύματα, ώστε να προσφέρει συνεχή Εγγύς Αεροπορική Υποστήριξη (Close Air Support – CAS). Η διεξαγωγή των αερομεταφερόμενων επιχειρήσεων νύκτα θα μειώσει τον κίνδυνο από τα αντιαεροπορικά, καθώς τα ρωσικά ελικόπτερα και οι πιλότοι έχουν πλήρη ικανότητα νυκτερινής όρασης. Επιπλέον, η Ρωσική αεροπορία και το πυροβολικό μπορεί να “ανοίγουν” διαδρόμους με πυκνό βομβαρδισμό, ώστε να καθηλώνονται οι ουκρανικές δυνάμεις και να διέρχονται τα ελικόπτερα.