Η μη κατανόηση των παραμέτρων του πολέμου στην Ουκρανία και η εκστρατεία παραπληροφόρησης του ΝΑΤΟ έχουν οδηγήσει σε εσφαλμένες εντυπώσεις σχετικά με τις ικανότητες πολέμου της Ρωσίας, πράγμα που είναι και ο αντικειμενικός σκοπός μίας τεράστιας επιχείρησης Ψυχολογικού Πολέμου της Δύσης.
Κατ’ αρχάς, η στρατηγική και οι τακτικές της Ρωσίας ανταποκρίνονται/ αντιμετωπίζουν τον στρατηγικό Αντικειμενικό Σκοπό του πολέμου στην Ουκρανία τον οποίο υποκίνησαν και εξέθρεψαν οι ΗΠΑ: Την αλλαγή καθεστώτος στην Μόσχα, και συγκεκριμένα την ανατροπή του Πούτιν με απώτερο στόχο την αντικατάστασή του με ελεγχόμενο φιλοδυτικό καθεστώς.
Αυτός ο στρατηγικός ΑΝΣΚ είχε σχεδιαστεί να επιτευχθεί με δύο κυρίως τρόπους:
- Την καταστροφή της οικονομίας της Ρωσίας και
- Την πρόκληση βαριών απωλειών σε ανθρώπινο δυναμικό.
Και οι δύο τρόποι αποβλέπουν στην εξέγερση του ρωσικού λαού και στην αντίδραση των ολιγαρχών, με σκοπό ένα πραξικόπημα κατά του Πούτιν και πιθανότατα το ξέσπασμα εμφύλιου πολέμου, όμοιο με εκείνον μεταξύ Κόκκινων και Λευκών Ρώσων, μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917.
Οι δύο αυτοί επιμέρους στρατηγικοί ΑΝΣΚ μέχρι στιγμής δεν έχουν επιτευχθεί. Αντίθετα, η Δύση και κυρίως η Ευρώπη αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και έντονη κοινωνική αντίδραση απέναντι στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ και των ευρωπαϊκών χωρών στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Ο οικονομικός ΑΝΣΚ των ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ δεν επετεύχθη καθώς η Ρωσία είναι όχι απλώς αυτάρκης σε ενέργεια, αλλά και ως γνωστόν ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγούς στον κόσμο. Η προσπάθεια αποκοπής των πελατών της Ρωσίας πέτυχε μόνον στην Ευρώπη, και χρειάστηκε ένα σαμποτάζ των ρωσικών αγωγών Nord Stream από τις ΗΠΑ. Μεγάλοι εισαγωγείς, όπως η Κίνα, η Ινδία κ.λπ. συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Επίσης, η Ρωσία είναι αυτάρκης σε πρώτες ύλες τόσο για την βιομηχανία της όσο και για την διατροφή της. Αντίθετα, εξαιτίας των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν αύξηση πληθωρισμού, ενώ στην Ρωσία έχει μειώθεί! Γενικά, η Ρωσία όχι μόνο παραμένει ισχυρή οικονομία αλλά και προσελκύει την Κίνα και άλλες ανερχόμενες δυνάμεις σε ένα κοινό μπλοκ έναντι των ΗΠΑ και των ουραγών τους.
Ο στρατιωτικός επιμέρους ΑΝΣΚ της αιμορραγίας της Ρωσίας μέσω απωλειών στο πεδίο της μάχης επίσης έχει αποτύχει. Οι τρόποι με τους οποίους το ΝΑΤΟ σχεδίαζε να αιμορραγήσει τους Ρώσους ήταν πολλαπλοί και αφορούσαν διαφορετικά σενάρια.
Α) Σε περίπτωση κατάληψης ολόκληρης της Ουκρανίας ή μέρους αυτής, το ΝΑΤΟ είχε προετοιμάσει ένα μεγαλειώδες σχέδιο Ανταρτοπολέμου σε πόλεις και στην ύπαιθρο, που αφενός θα ανάγκαζε την Ρωσία να προβεί σε γενική επιστράτευση για να ελέγξει την τεράστια χώρα και αφετέρου θα επέφερε τρομακτικές και διαρκείς απώλειες με ενέδρες, τρομοκρατικές επιθέσεις κ.λπ. που θα έκαναν τον ανταρτοπόλεμο στο Ιράκ της δεκαετίας του 2000-2010 να μοιάζει με απλό “καυγά” σε μπαρ.
Β) Σε περίπτωση που οι Ρώσοι περιορίζονταν στην απελευθέρωση των περιοχών με ρωσικούς πληθυσμούς, δηλαδή στην ανατολική Ουκρανία, η άμυνα είχε σχεδιαστεί σε μία γραμμή πόλεων-βιομηχανικών κέντρων, τα οποία είχαν οχυρωθεί επιμελώς τα οκτώ χρόνια από το πραξικόπημα του Μαϊντάν μέχρι την έναρξη του πολέμου. Τελικά εξελίχθηκε το δεύτερο σενάριο.
Σε αυτό το στρατηγικό πλαίσιο, η Ρωσία έπρεπε πάση θυσία να αποφύγει τις βαριές απώλειες αλλά ταυτόχρονα να καταλάβει βαριά οχυρωμένες πόλεις, ένας πολύ δύσκολος “γρίφος”. Οι τελικές επιλογές της Ρωσίας ήταν:
- Να αποδεχθεί την διεξαγωγή ενός μακροχρόνιου υψηλής έντασης πολέμου και να προετοιμαστεί στρατιωτικά, βιομηχανικά, οικονομικά και κοινωνικά γι’ αυτή την κατάσταση (διάφορες πηγές λένε ότι το ρωσικό Επιτελείο έχει σχεδιάσει πόλεμο 30 μηνών).
- Να χρησιμοποιήσει μισθοφόρους για την εκπόρθηση των πόλεων ώστε οι απώλειες να μην έχουν αντίκτυπο στον ρωσικό λαό. Ως εκ τούτου, η εταιρεία Wagner έχει εξελιχθεί σε κανονικό στρατό με άρματα μάχης, πυροβολικό, ακόμα και μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα.
- Να προβεί σε επιστράτευση πρώην επαγγελματιών στρατιωτών με σκοπό να ακυρώσει την αριθμητική υπεροχή των Ουκρανών, που είχαν προβεί σε αλλεπάλληλες γενικές επιστρατεύσεις. Οι επίστρατοι θα χρησιμοποιούνταν σε υπηρεσίες των μετόπισθεν, ώστε να απελευθερωθούν επαγγελματίες για την πρώτη γραμμή.
- Να υπερμεγεθύνει την αριθμητική και καταστρεπτική υπεροχή του Πυροβολικού, καθιστώντας το κύριο Όπλο καταστροφής του εχθρού αλλά και σε μέσο ελιγμού που προελαύνει με πυρά, και με το πεζικό σε ρόλο εκκαθάρισης και ελέγχου εδάφους. Οι Ρώσοι πέτυχαν αναλογία πυροβολικού 8 προς 1 ή και 10 προς 1 σε σχέση με τους Ουκρανούς.
- Να υιοθετήσει επιχειρησιακές τακτικές αργού ρυθμού προέλασης, οι οποίες ενείχαν την αποφυγή συνέχισης επιθέσεων ή και την υποχώρηση όταν υπήρχε ισχυρή αντίσταση, και την χρησιμοποίηση πυροβολικού για την καταστροφή του εχθρού. Γενικά, οι τακτικές του Ρωσικού στρατού ενέχουν την εκτέλεση διερευνητικών επιθέσεων με σκοπό να προκληθεί η αντίδραση των ουκρανικών δυνάμεων και να αποκαλυφθούν οι θέσεις τους, κυρίως του πυροβολικού. Τότε, το ρωσικό πυροβολικό καταστρέφει τα ουκρανικά πυροβόλα. Όπου πρέπει να υπάρξει προέλαση, ο Ρωσικός στρατός ακολουθεί την τακτική του “νερού”: όπου συναντά ισχυρή αντίσταση αλλάζει διεύθυνση και επιχειρεί σε άλλα σημεία, μέχρι να βρεθεί ένα αδύνατο σημείο για προέλαση.
- Να δημιουργήσει ειδικά συγκροτήματα μάχης πόλεων με ειδική σύνθεση, οπλισμό και τακτικές.
Αυτές οι επιλογές της Ρωσίας έχουν οδηγήσει σε έναν αργό πόλεμο φθοράς ο οποίος έχει τον διττό στρατηγικό σκοπό της καταστροφής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και της εξάντλησης των πολεμικών αποθεμάτων του ΝΑΤΟ. Και οι δύο στόχοι επιτυγχάνονται.
Οι ουκρανικές απώλειες έχουν ξεπεράσει τους 200.000 νεκρούς και οι τραυματίες τους 500.000-600.000, με αποτέλεσμα η ουκρανική κυβέρνηση να επιστρατεύει βιαίως ανήλικα αγόρια, να καλεί σε υπηρεσία μεσίληκες και υπερήλικες και να ζητά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να συλλάβουν και να στείλουν πίσω Ουκρανούς άνδρες πρόσφυγες. Αντίθετα, οι Ρώσοι έχουν περίπου 30.000 με 40.000 νεκρούς και 80.000 με 90.000 τραυματίες (οι περισσότεροι μισθοφόροι και επαγγελματίες). Κατ’ αυτό τον τρόπο, δεν υπάρχει κοινωνική δυσαρέσκεια και αντίδραση στην ρωσική κοινωνία που θα απειλούσε τον Πούτιν.
Στον τομέα της φθοράς πολεμικού υλικού, οι Ρώσοι πέτυχαν να καταστρέψουν δύο φορές τον Ουκρανικό στρατό, και τώρα ένας τρίτος κτίζεται στην Δύση για μία ακόμη αντεπίθεση την άνοιξη με καλοκαίρι. Η ρωσική πολεμική βιομηχανική παραγωγή έχει πολλαπλασιαστεί, ακολουθώντας ρυθμούς γενικού πολέμου, με αποτέλεσμα να μην τελειώνουν τα πυρομαχικά του ρωσικού πυροβολικού (όπως διαφήμιζε η Δύση) και να παράγονται δεκάδες άρματα μάχης, ΤΟΜΑ και αεροσκάφη νέας γενεάς κάθε μήνα, χωρίς να υπολογίζονται τα χιλιάδες αποθηκευμένα άρματα και ΤΟΜΑ που ανακαινίζονται. Αντίθετα, στην Δύση γίνεται “έρανος” στις χώρες του ΝΑΤΟ, για να μαζευτούν τουλάχιστον 300 άρματα, 500 ΤΟΜΑ και 500 πυροβόλα για την Ουκρανία. Όσον αφορά την πολεμική βιομηχανική παραγωγή, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ παραδέχθηκε ότι η Ουκρανία καταναλώνει πυρομαχικά σε ρυθμούς πολύ μεγαλύτερους από τους ρυθμούς παραγωγής πυρομαχικών στην Δύση. Το αποτέλεσμα είναι να αδειάζουν τα αποθέματα των μελών του ΝΑΤΟ για να βρεθούν άμεσα πυρομαχικά. Υπολογίζεται ότι με αυτούς τους ρυθμούς κατανάλωσης το καλοκαίρι το ΝΑΤΟ θα έχει σοβαρό πρόβλημα πυρομαχικών.
Στον τομέα των επιχειρησιακών τακτικών, η ουκρανική (ΝΑΤΟική) επιλογή της οχύρωσης μέσα σε αστικά κέντρα-οχυρά έχει επιτύχει μεν να καθυστερήσει την ρωσική προέλαση στο Ντονμπάς, αλλά κατέληξε σε ένα είδος “κρεατομηχανής” που καταναλώνει εκατοντάδες Ουκρανούς στρατιώτες σε καθημερινή βάση. Εμμέσως πλην σαφώς, η ουκρανική-ΝΑΤΟική επιχειρησιακή τακτική τελικά εξυπηρέτησε τον ρωσικό στρατηγικό ΑΝΣΚ της καταστροφής του Ουκρανικού στρατού και της εξάντλησης των αποθεμάτων του ΝΑΤΟ.
Η μοναδική φαινομενική επιτυχία του ΝΑΤΟ έγκειται στην εξαπάτηση/ παραπλάνηση των ευρωπαϊκών λαών ώστε να συντηρηθεί το αφήγημα της νικηφόρου Ουκρανίας και της αδύναμης Ρωσίας, που εξασφαλίζει την δικαιολογία για την κατασπατάληση τεράστιων χρηματικών πόρων προς υποστήριξη του σχεδίου πτώσης του Πούτιν. Ελέγχοντας πλήρως τα συστημικά ΜΜΕ και σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, το ΝΑΤΟ προβάλλει ένα αφήγημα νίκης της Ουκρανίας. Η απήχηση του αφηγήματος ωστόσο είναι τεχνητή καθώς επηρεάζει μόνον ανθρώπους που δεν έχουν την ικανότητα ή τον χρόνο ασχολίας για να κατανοήσουν την κατάσταση, καταστέλλει την αντίθετη άποψη με ωμές απαγορεύσεις και αποκλεισμούς μη ελεγχόμενων ΜΜΕ και απλών πολιτών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και απομειώνει ή και αποκρύπτει τελείως την πραγματική αντίδραση και άποψη των πολιτών.
Κύριο αφήγημα της προπαγάνδας είναι το απλουστευτικό αφήγημα της “αδυναμίας” των Ρώσων να προελάσουν γρήγορα, απευθυνόμενοι σε ένα κοινό χωρίς στρατιωτικές και γεωπολιτικές γνώσεις, και ως εκ τούτου με μειωμένη ικανότητα αντίληψης στρατηγικής και επιχειρησιακών τακτικών, και δεκτικό στην προπαγάνδα λόγω ιδεοληψίας, και ανίκανο να δει και να κατανοήσει την ευρύτερη εικόνα και το μεγαλύτερο διακύβευμα του πολέμου της Ουκρανίας, του οποίου η έκβαση θα επηρεάσει την εξέλιξη της Ανθρωπότητας προς μία υγιή και ελεύθερη παγκόσμια κοινωνία ή μία άνευ προηγουμένου δυστοπική κατάσταση.