Όπως έγινε γνωστό, οι Χούθι εκτόξευσαν έναν υπερηχητικό βαλλιστικό πύραυλο εναντίον του Ισραήλ, ο οποίος χτύπησε ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενεργείας, πλησίον του διεθνούς αεροδρομίου Λοντ. Σύμφωνα με τους Ισραηλινούς, ο πύραυλος χτυπήθηκε, και συντρίμμια του χτύπησαν έναν σταθμό τρένου και έβαλαν φωτιά δίπλα στο αεροδρόμιο Λοντ.
Σύμφωνα με ανακοίνωση των Χούθι, ο πύραυλος διένυσε 2.400 χιλιόμετρα εντός 11,5 λεπτών, διαπερνώντας την ισραηλινή αεράμυνα. Όπως δείχνουν βίντεο, οι σειρήνες πάνω από το Τελ Αβίβ ήχησαν όταν ο πύραυλος βρισκόταν επάνω από την πόλη, αποδεικνύοντας την αποτυχία της ισραηλινής αεράμυνας να εντοπίσει εγκαίρως και να αναχαιτίσει τον πύραυλο πριν φτάσει σε κρίσιμους στόχους.
Το κρίσιμο ερώτημα στην υπόθεση είναι, με ποιό τρόπο οι Χούθι απέκτησαν υπερηχητικούς βαλλιστικούς πυραύλους, οι οποίοι θεωρούνται ασταμάτητοι ακόμα και από αεράμυνες προηγμένων κρατών;
Σύμφωνα με την ανακοίνωση των Χούθι, η ανάπτυξη του πυραύλου οφείλεται στην επίπονη και επίμονη προσπάθεια των επιστημόνων και τεχνικών της Υεμένης. Αυτό φυσικά είναι λίαν αμφιλεγόμενο. Η πλέον πιθανή πραγματικότητα είναι ότι η τεχνολογία ήρθε από το Ιράν, το οποίο με την σειρά του την απέκτησε από την Ρωσία.
Υπερηχητικοί πύραυλοι, πιθανότατα, υπάρχουν ήδη στο Ιράν και υπήρχαν ήδη στην Υεμένη. Γιατί, λοιπόν, η Ρωσία έδωσε την άδεια να χρησιμοποιηθούν εναντίον ενός τόσο ευαίσθητου για τις ΗΠΑ και την ΕΕ στόχου; Η αντιστοιχία με αυτό που ζητά επίμονα ο Ζελένσκι – να του δώσουν την άδεια να χτυπήσει με όπλα μακρού πλήγματος την Ρωσία – είναι φανερή.
Πριν λίγες ημέρες, ο Πούτιν δήλωσε ότι, αν η Δύση δώσει την άδεια στον Ζελένσκι να χτυπήσει με δυτικούς πυραύλους την Ρωσία, τότε το ΝΑΤΟ θα βρεθεί αυτόματα σε πόλεμο με την Ρωσία. Έχει τεράστια σημασία, ότι η δήλωση προήρθε από τον Πούτιν και όχι από τον Μεντβέντεφ, ο οποίος παίζει τον ρόλο του «κακού», εκφράζοντας ανεπίσημα τις συνέπειες που μπορεί έχουν οι επιθετικές ενέργειες της Δύσης.
Αυτή την φορά, ο Πούτιν εννοεί την προειδοποίηση, και για να την επιβεβαιώσει έδωσε ένα παράδειγμα για το τι θα συμβεί αν η Ρωσία δεχτεί χτυπήματα από το ΝΑΤΟ, μέσω της «αντιπροσώπου» της Ουκρανίας, πίσω από την οποία καλύπτει τον πόλεμο που διεξάγει κατά της Ρωσίας.
Τοιουτοτρόπως, έδωσε την άδεια στους Χούθι να χτυπήσουν στόχους που επιθυμούσαν. Και ποιος στόχος είναι πιο ευαίσθητος για τις ΗΠΑ από το… Ισραήλ; Η προσβολή υπήρξε επιτυχής, και το μήνυμα που δόθηκε στις ΗΠΑ και την ΕΕ είναι: «δείτε τι θα συμβεί, αν και η Ρωσία [όπως η Δύση] επιτρέψει σε άλλους να χρησιμοποιήσουν τα υπερσύγχρονα όπλα της».
Αν τελικά, οι ΗΠΑ/ ΕΕ κάνουν το χατίρι στον Ζελένσκι, να του επιτρέψουν να χρησιμοποιήσει τα όπλα τους εναντίον της Ρωσίας, και η Μόσχα με την σειρά της επιτρέψει στους Χούθι και σε άλλους (που ίσως έχουν και αυτοί αποκτήσει την τεχνολογία από την ίδια πηγή) το σκηνικό που διαμορφώνεται είναι λίαν επικίνδυνο. Ιδιαίτερα για την Ελλάδα.
Σήμερα η Ελλάδα είναι τα μετόπισθεν του πολέμου του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης να αποτελεί κύρια πύλη εφοδιασμού της Ουκρανίας και των ανατολικοευρωπαϊκών κρατών του ΝΑΤΟ με όπλα από τις ΗΠΑ. Από την άλλη, η Ελλάδα αποτελεί κύρια βάση του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ για τις επιχειρήσεις τους εναντίον των Παλαιστινίων και των αραβικών-μουσουλμανικών ανταρτικών οργανώσεων στην Συρία, στον Λίβανο και την Γάζα. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση γενίκευσης του πολέμου στην Ουκρανία ή/ και την Μέση Ανατολή, το ελληνικό έδαφος θα είναι θεμιτός στόχος για τους Ρώσους και τους Άραβες.
Διαθέτοντας υπερηχητικούς πυραύλους, οι Χούθι, το Ιράν και άλλοι σύμμαχοι τους, μπορούν να χτυπήσουν με μεγάλη ακρίβεια ελληνικούς στόχους, όπως αμερικανικές βάσεις σε ελληνικό έδαφος, ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, διϋλιστήρια, κ.λπ. Και εφόσον, η ισραηλινή αεράμυνα δεν μπόρεσε να σταματήσει τους πυραύλους των Χούθι, σίγουρα η ελληνική δεν έχει καμία ελπίδα.
Μία άλλη πτυχή του προβλήματος όπλων υψηλής τεχνολογίας από τους Χούθι για την Ελλάδα είναι η ασφάλεια των πολεμικών της πλοίων που ενεργούν στην Ερυθρά Θάλασσα. Η κατοχή από τους Χούθι υπερηχητικών πυραύλων δείχνει ότι μπορεί να διαθέτουν και άλλα όπλα υψηλής τεχνολογίας. Ως εκ τούτου, οι ελληνικές φρεγάτες μπορεί να αποτελέσουν στόχους προηγμένων αντιπλοϊκών πυραύλων, προηγμένων τορπιλών και προηγμένων ιπτάμενων και θαλάσσιων drone-καμικάζι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…