Οκτώ σχεδόν μήνες από την έναρξη της ουκρανικής αντεπίθεσης στα μέτωπα της Ζαπορίζια, της Χερσώνας και του Αρτεμόφσκ (Μπαχμούτ), είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν υποστεί μία στρατηγική ήττα απέναντι στην Ρωσία. Μία ήττα που μπορεί να έχει διαλυτικές επιπτώσεις στο προσεχές μέλλον τόσο στην ΕΕ όσο και στο ΝΑΤΟ. Παράλληλα, αυτή η ήττα δημιουργεί μία πολύ επικίνδυνη κατάσταση, καθώς η ομάδα Μπάιντεν απελπισμένη όπως είναι, μπορεί να προβεί σε ακραίες προκλήσεις εναντίον της Ρωσίας, για να προκαλέσει την πολυπόθητη σύγκρουση ΝΑΤΟ – Ρωσίας.
Η πρώτη και πιό εξευτελιστική πλευρά της ήττας ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ είναι ότι ο Οικονομικός Πόλεμος, που εξαπέλυσαν εναντίον της Ρωσίας όχι μόνον δεν είχε αποτέλεσμα αλλά αντίθετα έγινε μπούμερανγκ και προκάλεσε τεράστια οικονομικά προβλήματα στην ΕΕ. Η ρωσική οικονομία αναπτύσσεται ταχύτερα από ό,τι την προπολεμική περίοδο, ενώ οι Δυτικές οικονομίες βυθίζονται σε μία άνευ προηγουμένου ύφεση που έχει φτάσει μέχρι και τα ράφια των σούπερ μάρκετ!
Η δεύτερη πλευρά της ήττας είναι ότι η ουκρανική κρίση και η Δυτική αδιαλλαξία και καταστροφική αλαζονεία, “ξύπνησαν” την κοιμώμενη ρωσική “Αρκούδα”, όπως η ιαπωνική επίθεση ξύπνησε το 1941 τον αμερικανικό γίγαντα. Σήμερα, όμως, ο γίγαντας έχει πήλινα πόδια και παλεύει με απελπισμένες στρατηγικές να περισώσει την παγκόσμια κυριαρχία του. Από μία χώρα με αμυντικό στρατό, η Ρωσία μεταβλήθηκε ξανά σε μία υπερδύναμη παγκόσμιου βεληνεκούς. Η ρωσική αμυντική βιομηχανία κατανίκησε την δυτική βιομηχανία και μάλιστα σε απίστευτη αναλογία: 50+ κορυφαία δυτικά βιομηχανικά και τεχνολογικά κράτη δεν μπόρεσαν να καταβάλλουν την μόνη ρωσική αμυντική βιομηχανία, είτε στην παραγωγή είτε στην τεχνολογία.
Η τρίτη πλευρά είναι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε την στρατιωτική αδυναμία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που δεν τόλμησαν να αντιμετωπίσουν ανοικτά και ευθέως τον Ρωσικό στρατό. Χρησιμοποίησαν “αντιπροσώπους” (Ουκρανούς, δυτικό στρατιωτικό προσωπικό με κάλυψη μισθοφόρων και πραγματικούς μισθοφόρους), οι οποίοι δημιουργησαν έναν στρατό “κουρελού” χωρίς ομοιογένεια σε εμπειρία, εκπαίδευση, τακτικές και νοοτροπίες. Απεδείχθη ότι η Δύση πολιτικά, κοινωνικά και βιομηχανικά είναι ανέτοιμη για πόλεμο, και ακόμα χειρότερο, ότι αυτό δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει ούτε στο προσεχές ούτε στο απώτερο μέλλον.
Η τέταρτη πλευρά της ήττας ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ είναι ότι η Ρωσία σε επιχειρησιακό επίπεδο προσαρμόστηκε ταχύτατα στις νέες συνθήκες και τις νέες τακτικές μάχης του ΝΑΤΟ, επιτυγχάνοντας όχι απλώς να τις αντικρούσει αλλά και να τις ξεπεράσει, δίνοντας μαθήματα στους… δασκάλους.
Η πέμπτη και κρισιμότερη πλευρά της ήττας ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ είναι η ψυχραιμία που επέδειξε ο Πούτιν στις προκλήσεις των ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ με κάλυψη την Ουκρανία. Ο Πούτιν δεν αντέδρασε όπως περίμεναν οι μυστικοί σχεδιαστές των ιταμών προκλήσεων: ανατίναξη του ρωσικού αγωγού, δολοφονίες στενών συνεργατών μέσα στην Ρωσία, επιθέσεις drone στο Κρεμλίνο, επιδρομές σε ρωσικό έδαφος. Οποιοσδήποτε άλλος ηγέτης θα είχε αντιδράσει συναισθηματικά, υπακούωντας στα αισθήματα οργής από τις προκλήσεις που έπλητταν το κύρος της Ρωσίας, και το δικό του προσωπικά, και που δημιουργούσαν τεράστιες πιέσεις τόσο από την οργή του λαού όσο και ακραίων κύκλων στο στράτευμα. Αποκορύφωνα υπήρξε η “ανταρσία” της Wagner, την οποία χειρίστηκε με αριστοτεχνικό τρόπο, αποφεύγοντας την εμφύλια σύγκρουση και εξαλείφοντας την απειλή του υπερφίαλου και ανίδεου Πριγκόζιν. Οι ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ ήλπιζαν σε οργισμένη αντίδραση με πλήγματα σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως π.χ. επίθεση στις πλατφόρμες πετρελαίου στην Βόρειο Θάλασσα, στα καλώδια επικοινωνιών Ευρώπης-Αμερικής, δολοφονίες υψηλόβαθμων αξιωματούχων και κάθε είδους δολιοφθορές. Όλα αυτά θα έδιναν την επιζητούμενη δικαιολογία για μία σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας.
Η έκτη πλευρά της ήττας των ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ ήταν η αποτυχία της στρατηγικής τους για στρατιωτική και κοινωνική φθορά και αιμορραγία της Ρωσίας, ώστε να υπάρξει αντίδραση από τον λαό και τον στρατό που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πολιτική ή και την πραξικοπηματική πτώση του Πούτιν. Αντί να πέσει στην παγίδα, ο Πούτιν επέλεξε την μακροχρόνια σύγκρουση με προσεκτικές επιθετικές επιχειρήσεις που βασίζονται στην τεράστια ισχύ πυρός του Πυροβολικού και που χρησιμοποιούν κυρίως επαγγελματίες στρατιώτες και μισθοφόρους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Ρωσία έχει διεξάγει μία μόνον επιστράτευση, όταν η Ουκρανία έχει ξεπεράσει τις 10! Ο Ρωσικός στρατός βασίζεται στις κλάσεις κληρωτών που καλούνται να υπηρετήσουν όπως προεβλέπετο και στην ειρήνη, στην επέκταση του θεσμού των επαγγελματιών στρατιωτών και στην στρατολόγηση μισθοφόρων οργανωμένα και υπό την επίβλεψη και διοίκηση του Ρωσικού στρατού. Αντίθετα, η κοινωνία της Ουκρανίας έχει παραλύσει από τις φρικτές απώλειες, και ο μόνος λόγος που δεν έχει ξεσπάσει επανάσταση είναι ότι ο κομματικός στρατός από νεοναζί, πράκτορες της Δύσης και Δυτικοί μισθοφόροι προστατεύουν τον Ζελένσκι και ελέγχουν την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία και τους διοικητές μονάδων, καθώς και κάθε σημαντικό κρατικό μηχανισμό.
Τα αποτελέσματα της ήττας ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ είναι ήδη ορατά. Η έγκριση νέων κονδυλίων βοηθείας προς την Ουκρανία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Ακόμα και κράτη που στήριζαν δυναμικά την Ουκρανία (όπως η Πολωνία) δεν επιθυμούν να συνεχίσουν την στήριξη και να εμπλακούν βαθύτερα στην σύρραξη. Ανώτατοι πολιτικοί και στρατιωτικοί της Δύσης έχουν αναγνωρίσει δημοσίως ότι η ουκρανική αντεπίθεση απέτυχε και ότι το μέλλον της Ουκρανίας είναι ζοφερό. Παρόλα αυτά, ο Ζελένσκι ενθαρρύνεται από τους χειριστές του, να διεξάγει περιοδείες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, και να ζητάει ακόμα και αποστολή στρατευμάτων εναντίον της Ρωσίας, επιζητώντας ευθέως έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο πεδίο της μάχης, ο ουκρανικός στρατός (και κατ’ επέκταση το ΝΑΤΟ) έχουν λάβει πλέον παθητική/ αμυντική στάση, και προσπαθούν να δημιουργήσουν μία γραμμή αμύνης για να αντιμετωπίσουν μία πιθανή ρωσική χειμερινή επίθεση. Η τελευταία σημαντική εξέλιξη είναι ότι στο μέτωπο του Χαρκόβου, δεκάδες ρωσικές Ομάδες Αντιπερισπασμού και Δολιοφθορών διεισδύουν πίσω από τις ουκρανικές γραμμές συλλέγοντας πληροφορίες και εκτελώντας σαμποτάζ σε αποθήκες, αντιαεροπορικά συστήματα, αρχηγεία κ.λπ. Οι Ουκρανοί έστειλαν μερικές δικές τους ομάδες αναγνώρισης στις ρωσικές γραμμές, για να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν τις ρωσικές δυνάμεις που υποπτεύονται ότι συγκεντρώνονται στην περιοχή. Καμία ομάδα δεν επέζησε. Το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο και το ΝΑΤΟ φαίνεται ότι πιστεύουν πως η Ρωσία τον χειμώνα θα εξαπολύσει επίθεση προς το Χάρκοβο, το οποίο μαζί με την Οδησσό ο Πούτιν τα χαρακτήρισε στον πρόσφατο λόγο του “ρωσικές πόλεις”. Ως εκ τούτου, σκάβουν χαρακώματα και κτίζουν οχυρώσεις σε τριπλή γραμμή γύρω από το Χάρκοβο, στα πρότυπα της ρωσικής γραμμής αμύνης στο νότιο μέτωπο.
