Οι Ουκρανοί με την επίθεση στο ρωσικό Κουρσκ πρωτίστως ήθελαν να δημιουργήσουν μια εικόνα «ήττας» του Β.Πούτι ώστε να αμφισβητηθεί στο εσωτερικό της Ρωσίας από την ρωσική κοινωνία.
Ο αντικειμενικός σκοπός του Κιέβου βεβαίως ήταν ο πυρηνικός σταθμός του Κουρσκ για αυτό και στην αρχή η επίθεση διεξήχθη με το ίδιο σκεπτικό που είχε διεξαχθεί και η γερμανική αντεπίθεση των «Αρδεννών» το 1944.
Αλλά από τη στιγμή που αυτό δεν επετεύχθη με τη βοήθεια της δυτικής προπαγάνδας έλπιζαν να δημιουργήσουν ένα ουκρανικό «Τετ» καθώς πλέον ο σκοπός τους είναι να φοβηθεί η ρωσική κοινωνία.
Ήταν η γνωστή πολεμική επιχείρηση των Βιετκόνγκ που ονομάστηκε του Τετ και άρχισε στις 31 Ιανουαρίου 1968 (βιετναμέζικη πρωτοχρονιά) και περιλάμβανε επιθέσεις στις 36 από τις 44 πρωτεύουσες επαρχιών του Νοτίου Βιετνάμ, σε 23 αεροδρόμια και σε πολλές άλλες στρατιωτικές βάσεις.
Το αποτέλεσμα της ήταν ανούσιο, προκλήθηκαν βαρύτατες απώλειες στους Βιετκόνγκ, αλλά πολιτικά πέτυχαν μία μεγάλη νίκη καθώς τρόμαξαν την αμερικανική κοινωνία.
Στις ΗΠΑ η κυβέρνηση Τζόνσον είχε πείσει τους Αμερικανούς ότι ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν νικηφόρος. Η μεγάλη επίθεση όμως των Βιετκόνγκ φόβισε τον μέσο Αμερικανό κάνοντάς τον να πιστεύει ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια και πολύ αίμα για να κερδηθεί ο πόλεμος.
Αυτό επιχειρείται πλέον να γίνει και στην ρωσική κοινωνία αλλά τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι οι Ρώσοι συντριπτικά τάσσονται υπέρ του προέδρου Β.Πούτιν και των επιλογών του στην Ουκρανία.
Ίσως γιατί κατανοούν ότι ο πόλεμος αυτός είναι υπαρξιακός. Εάν η Ρωσία ηττηθεί κινδυνεύει να χαθεί και ως κράτος όχι μόνο ως υπερδύναμη.
Ο αντιπρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας και πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, τοποθετήθηκε εκ νέου για το θέμα με ανάρτησή του στο Telegram, γράφοντας σχετικά:
«Κατά την γνώμη μου, πρόσφατα, παρότι θεωρητικά, υπήρξε ένας κίνδυνος – μια διαπραγματευτική παγίδα, στην οποία θα μπορούσε να πέσει η χώρα μας υπό ορισμένες συνθήκες:
Πρώιμες περιττές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που προτάθηκαν από την διεθνή κοινότητα και επιβλήθηκαν στο καθεστώς του Κιέβου.
Με ασαφείς προοπτικές και συνέπειες.
Αφού οι νεοναζί διέπραξαν μια τρομοκρατική ενέργεια στην περιοχή του Κουρσκ, όλα μπήκαν στη θέση τους.
Η άσκοπη φλυαρία των μη εξουσιοδοτημένων μεσαζόντων για το θέμα ενός όμορφου κόσμου έχει σταματήσει.
Τώρα όλοι καταλαβαίνουν τα πάντα, ακόμα κι αν δεν το λένε δυνατά.
Καταλαβαίνουν το εξής: Όχι άλλες διαπραγματεύσεις μέχρι να νικηθεί ο εχθρός τελείως.
Μην αφήσετε, λοιπόν, το άθλιο κάθαρμα με μια άσχημη μουσούδα και ατημέλητα λευκά μαλλιά από μια χώρα, στην οποία ετοιμαζόταν μια τρομοκρατική επιχείρηση να το χαίρεται.
Η χώρα του έχει κάνει πολύ χειρότερα στο έδαφος που εμπιστεύεται.
Για την Ουκρανία: θα υπάρξουν πολύ περισσότερες παράλογες δαπάνες, σημαντικά περισσότερος κατεστραμμένος στρατιωτικός εξοπλισμό και ριζικά περισσότερα φέρετρα.
Και τώρα αφήστε τους δύστυχους Ουκρανούς δουλοπάροικους να φιλήσουν ηδονικά για όλο αυτό τα ματωμένα χέρια των νεκρόφιλων που τους κοροϊδεύουν – των Αγγλοσαξόνων αφεντικών τους».