Τον απόλυτο εφιάλτη έζησαν οι άνθρωποι που είδαν μπροστά στα μάτια τους να χάνουν ολόκληρες περιουσίες, μη μπορώντας να τις σώσουν. Είδαν σπίτια να χάνονται χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν και τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη, υπήρξαν όμως και εκείνοι που έδωσαν μάχη με τις φλόγες αλλά μάταια…
Πιο συγκεκριμένα, στην κάμερα του MEGA μίλησαν κάποιοι από τους πληγέντες της καταστροφικής φωτιάς που έπληξε την Βορειοανατολική Αττική για τις δραματικές ώρες που πέρασαν αλλά και για την επόμενη μέρα.
«Δεν μπορούσαμε να μείνουμε άλλο»
Ο κύριος Γιώργος γεννήθηκε στο σπίτι του στη Νέα Πεντέλη το 1970 και τη Δευτέρα, λίγο πριν τον περικυκλώσουν οι φλόγες, έτρεξε για να σωθεί. Τώρα όμως, καλείται να φτιάξει σχεδόν τα πάντα από την αρχή.
«Παρόλο που παλεύαμε με όλες μας τις δυνάμεις, δεν μπορούσαμε να μείνουμε άλλο. Αν μέναμε, πιθανώς να θρηνούσαμε θύματα», είπε χαρακτηριστικά.
«Κάηκε το σπίτι μου»
O Ιωάννης Στεφανίδης ανέφερε πως το μόνο που απέμεινε όρθιο μέσα στο σπίτι του στο Πάτημα Χαλανδρίου είναι το τζάκι μαζί με την καμινάδα.
«Είπα ‘κάηκε το σπίτι μου, η περιούσια μου’. Αυτή ήταν η πρώτη μου κατοικία. Το μόνο που μου έχει μείνει είναι τα ρούχα που βλέπεις».
Στη δική του περίπτωση, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η αδιαφορία του γείτονα του: «Εδώ δίπλα είναι το οικόπεδο και δεν το έχει καθαρίσει. Τον πήρα τηλέφωνο 2 – 3 φορές και λέει ‘όχι’ και του βρήκα προσφορά και 100 ευρώ».
«Η Πεντέλη ήταν η ζωή μου»
Η Θωμαΐς Μπέρτου με τον σύζυγό της έμειναν μέχρι την τελευταία στιγμή για να σώσουν την περιουσία τους, όμως η μάχη ήταν άνιση.
Οι ίδιοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο «Σωτηρία» με αναπνευστικά προβλήματα και μικροεγκαύματα.
«Με τα χέρια μας το φτιάξαμε, μέχρι τώρα παιδευόμαστε, ένα δωμάτιο, δε θέλω τίποτα άλλο, δε φεύγω από την Πεντέλη, η Πεντέλη ήταν η ζωή μου, ήταν η ζωή μου όλη. Θα φτιάξουμε τέσσερις τοίχους, δεν υπάρχον αναμνήσεις όμως τώρα πια», είπαν χαρακτηριστικά.