Οι περισσότεροι θεωρούν τα βιολογικά προϊόντα ως την ασφαλή εναλλακτική λύση “χωρίς χημικά”, αλλά αυτή η υπόθεση δεν είναι απολύτως αληθής.
Διαβάζουμε πολλά για τις τοξικές χημικές ουσίες αυτές τις μέρες. Βρίσκονται στο νερό, στον αέρα, στα σπίτια και στα τρόφιμά μας.
Ενώ οι εταιρείες αναγκάζονται να είναι διαφανείς για ορισμένα ζητήματα (επίπεδα κορεσμένων λιπαρών και ζάχαρης), δεν χρειάζεται να μας ενημερώσουν για άλλα (τι ψεκάστηκε στο φαγητό μας). Αλλά οι παραγωγοί που χρησιμοποιούν την ετικέτα των βιολογικών τροφίμων επιλέγουν να είναι πιο διαφανείς και επιτρέπουν σε τρίτους να επιθεωρούν τη φάρμα τους για να επαληθεύουν ότι αυτά που ισχυρίζονται είναι αληθή.
Όμως η ομάδα του Nicolas A. Van Larebeke, MD, ειδικού σε θέματα καρκίνου στο Vrije Universiteit Brussel, δεν πείστηκε από τους αυθόρμητους ισχυρισμούς ότι τα βιολογικά τρόφιμα πρέπει να είναι πιο υγιεινά από τα τρόφιμα που καλλιεργούνται με σύγχρονα εργαλεία και προσπάθησε να διαπιστώσει αν οι ισχυρισμοί αυτοί είναι αληθινοί. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στο Environmental Sciences Europe.
Αντί τα βιολογικά τρόφιμα να είναι πιο υγιεινά, η ομάδα του διαπίστωσε ότι είχαν περισσότερες χημικές εισροές και αυτές είχαν ως αποτέλεσμα υψηλότερες συγκεντρώσεις μολύβδου, αρσενικού και οργανοχλωριωμένων ενώσεων που συνδέονται με τον καρκίνο στους νέους.
Οι 600 Φλαμανδοί έφηβοι της μελέτης που κατανάλωναν βιολογικά τρόφιμα πάνω από 7,5 φορές την εβδομάδα είχαν υψηλότερες συγκεντρώσεις τοξινών στο αίμα τους από 20% έως 40%. Έτσι, πέρασαν τρία χρόνια εξετάζοντας συγχυτικούς παράγοντες, όπως διαφορές στο θηλασμό, δίαιτες με υψηλότερα λιπαρά και άλλα.
Η ομάδα κΚατάφερε να ελέγξει για κάποιους συγχυτικούς παράγοντες, αλλά τα ανησυχητικά επίπεδα τοξικότητας που συσχετίστηκαν με τα βιολογικά τρόφιμα ήταν ακόμα σημαντικά υψηλότερα, ακόμα και σε ουσίες όπως τα PFAS για τα οποία ανησυχούν ιδιαίτερα οι περιβαλλοντικές ομάδες.
Όσο περισσότερα “βιολογικά” τρόφιμα κατανάλωναν οι έφηβοι, τόσο υψηλότερα ήταν τα επίπεδα τοξικότητας και η διαφορά ήταν μεγαλύτερη από προϊόντα όπως τα αυγά, το γάλα, οι σπόροι και οι ξηροί καρποί.
Τα αυγά έχουν μια προφανή εξήγηση. Ακριβώς όπως οι ερασιτέχνες μελισσοκόμοι που νομίζουν ότι σώζουν τις μέλισσες στην πραγματικότητα σκοτώνουν πολύ περισσότερες μέλισσες από τους ειδικούς, οι οικιακοί κηπουροί χρησιμοποιούν πολύ περισσότερες εισροές από τους πραγματικούς αγρότες, παρότι έχουν “κοτόπουλα ελευθέρας βοσκής” αυτά τρώνε όλες τις υπερβολικές τοξίνες που χρησιμοποιούν οι ερασιτέχνες.
Το γάλα και οι σπόροι παρουσιάζουν ένα ευρύτερο πρόβλημα. Η περιοχή που εξετάστηκε είναι τόσο “βαριά” στην παραγωγή βιολογικών τροφίμων που προκαλεί υψηλότερα επίπεδα ρύπανσης, τα οποία επηρεάζουν τόσο τους καταναλωτές βιολογικών όσο και των κανονικών τροφίμων.
Η υπερβολική χρήση χημικών ουσιών είναι το πρόβλημα, όχι το αν μια χημική ουσία έχει εξαιρεθεί ή όχι μέσα σε μια κυβερνητική υπηρεσία. Ο συγγραφέας της μελέτης έγραψε πριν από 15 χρόνια σε όλες τις ομάδες πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων στις ΗΠΑ (σχεδόν 80), ζητώντας τους να τον υποστηρίξουν μαζί με την υπεράσπιση της χρήσης ετικετών που να δείχνουν όλες τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα.
Καμία από αυτές δεν ήταν πρόθυμη να το κάνει. Οι λίγες που απάντησαν, είπαν ότι το κοινό δεν χρειάζεται να γνωρίζει για τα χημικά τους, επειδή είναι πιστοποιημένα “βιολογικά”. Χωρίς να τους ζητηθεί, μόνο το 7% των Αμερικανών ήθελε να δει την παρουσία ενός γενετικά τροποποιημένοι οργανισμού στην ετικέτα ενός τροφίμου, ενώ το 76% ήθελε να ξέρει τι χημικά χρησιμοποιήθηκαν.